[DISCONTINUED] Welp i'm screwed... (greek)

Γκρι πυτζάμες

ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑ ΦΙΛΤΑΤΟΙ 🤩

Καλλίστη

Μπα...Δεν νομίζω να με χρησιμοποιεί. Μου έχει ξεκαθαρίσει ότι με αγαπάει, αλλά πιστεύω πως είναι μπερδεμένος, όπως εγώ, και απλά του αρέσω πάρα πολύ. Είναι γρήγορο να πεις ότι αγαπάς τον άλλον. Έτσι έλεγε και για την Σύνθια, μέχρι που αγάπησε εμένα, αν με αγαπάει πραγματικά... 

Δεν θέλω τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο να με περιμένει έξω από το παλάτι μου, ποτέ δεν ζήτησα κάτι τέτοιο. Θέλω απλά να μου αποδείξει ότι θα έκανε τα πάντα για εμένα, όπως θα έκανα και εγώ. Να μου αποδείξει ξάστερα και σταράτα, χωρίς γλυκούς μονολόγους, ότι με αγαπάει! Έτσι θα του το πω και εγώ. Αλλά τον αγαπάω, ή είμαι μόνο ενθουσιασμένη;

Αυτές οι σκέψεις περνούν από το μυαλό μου, καθώς είμαι στην αγκαλιά του Ματτία και με φιλάει μετά από τόσο καιρό. Παρόλο που είναι λίγες μόνο μέρες, έμενα μου φάνηκαν πάρα πολλές.

Τα χείλη του ήταν η απάντηση στα ερωτήματά μου για το αν μου αρέσει. Όσο τα φιλάω φεύγει από πάνω μου το κάθε βάρος που ένιωθα. Έμοιαζε σαν να ήθελε να το προχωρήσει από φιλί σε κάτι άλλο, με προορισμό το κρεβάτι του. Μου φάνηκε περίεργο που δεν με ακουμπούσε κάπου αλλού από την μέση μου. Έχω διαβάσει σε βιβλία και έχω δει σε ταινίες ότι τα αγόρια βάζουν τα χέρια τους και πιο κάτω από την μέση, στον πισινό της κοπέλας, ή πιο πάνω, στο στήθος της. Νόμιζα ότι όλα τα αγόρια έκαναν αυτό το πράγμα.

Αλλά έκανα λάθος. Με ακουμπούσε μόνο στη μέση μου, έτσι κι αλλιώς δεν θα ένιωθα άνετα αν με ακουμπούσε από τώρα κάπου αλλού. Και σε αυτά που έβλεπα στις ταινίες, και διάβαζα στα βιβλία, ένιωθα εγώ ντροπή για αυτά τα κορίτσια, αντί να νιώθουν ντροπή εκείνες.

-Ματτία! Έτοιμο το φαγητό έλα να το πάρεις. Πες στην Καλλίστη να κάτσει να φάει εδώ! Φώναξε από τον κάτω όροφο η Ματιλούκα τον Ματτία.

-Ω να σου- Κάθε φορά στο καλύτερο με κόβει. ΤΩΡΑ ΕΡΧΟΜΑΙ! Είπε ο Ματτία αναστατωμένος.

Ματτία

 Κάθε. Ηλίθια. ΦΟΡΑ!

Κατέβηκα στον πρώτο όροφο, βλέποντας την μαμά μου να κρατάει τα πιάτα με το φαγητό.

-Ορίστε, πες στην κοπέλα πάνω να φάει. Φαίνεται ότι από μόνο θα αρνηθεί να φάει εδώ.

-Εντάξει, και σε παρακαλώ, άλλη φορά πες ότι θες να μου πεις νωρίτερα. Της είπα.

-Ξέρω τι κάνω και αργώ... Άντε προχώρα πάνω.

-Είσαι έλεος.