There is a ghost in my house! ( သူ ) (Z+U)

တတ္တူး

ေတဇ ကေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ ဦးငယ္ ေဆး႐ုံမွာ ဆိုေသာေၾကာင့္ ရင္ဝကို ေစာင့္ကန္ခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
သူတို႔ေတြ အထုပ္ေတြ ပစ္ခ်ကာ ေဆး႐ုံလိုက္သြားရန္ ျပင္လိုက္စဥ္ အိမ္ထဲက ထြက္လာေသာ ေကာင္မေလးေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ကာ
"မင္းက ဘယ္သူလဲ ??"
"နင္တို႔ကေကာ ဘယ္သူလဲ? ေအာ္ ကိုႀကီး တူဆိုတာလား??
ဘယ္တစ္ေယာက္လဲ??"
ေတဇ သူ႔ေရွ႕က ေကာင္မေလးက ႐ုပ္လွသေလာက္ အခ်ိဳးမေျပတဲ့ စကားေျပာပုံေၾကာင့္ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းပင္ အျမင္ကတ္လာကာ
"ငါ ဘဲ... နင္က ဘယ္သူလဲ?"
"ငါ?? ငါက ဂ်က္ဆင့္ ခ်စ္သူေလ တစ္နည္းအားျဖင့္
ဂ်က္ဆင့္ ဇနီးေလာင္း"
"ဘာ!!"
သူတို႔ ေလးေယာက္လုံးရဲ႕ ဘာ သံေၾကာင့္ သင္ဇာက တုန္တတ္သြားကာ
"ဒါဆို နင္က ျမတ္သင္ဇာလွိုင္ ??"
"ဟင္ နင္က ငါ့နာမည္ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ?"
"ေအာ္ ဒါဆို ငါတို႔ ေတြ႕ၾကၿပီေပါ့
ေအး ငါ့နာမည္မွတ္ထားဦး
ငါက စိုင္းေတဇေအာင္ ဘဲ "
ဆိုကာ ေတဇ ထိုေကာင္မေလးကို ေက်ာခိုင္းလာလိုက္သည္။
သူတို႔ကားေပၚေရာက္မွ စတီယာရင္ကိုပိတ္ထုလိုက္ကာ
"ေတာက္ ေသခ်ာေပါက္ ဦးငယ္ ေဆး႐ုံတတ္ရတာ ဒီဟာမနဲ႔ ပတ္သတ္ေနေလာက္တယ္ "
"ဟုတ္တယ္ ငါတို႔လည္း ထင္တယ္ "
"ေသခ်ာတာက ဒါက ငါတို႔ရဲ႕ mission ဘဲ ဒီေကာင္မေလးကို သူတို႔ၾကားက လြင့္သြားေအာင္ လုပ္ရမယ္"
ေတဇေျပာလိုက္စဥ္
"လြယ္ပါ့မလား?? ဒီေကာင္မေလးၾကည့္ရတာ ေၾကာက္တတ္ပုံလည္း မေပၚဖူး ၿပီးေတာ့ မင္းစဥ္းစားၾကည့္စမ္း
သူက အခုေတာင္ အိမ္ေပၚမွာ ေအးေဆးတတ္ေနတာေနာ္
မလြယ္ေလာက္ဖူး"
မင္းဆက္က ေတြးေတြးဆဆ ေျပာလိုက္ေတာ့
"ငါကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ဖူး... ငါတို႔က ေလးေယာက္ေလ သူက တစ္ေယာက္ထဲ ဘာေၾကာက္စရာရွိလဲ ??
ငါကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ဒီေစာ္ကို ကန္ထုတ္မယ္"
"ငါတို႔လည္း ပါမယ္"
သူတို႔ သေဘာတူညီခ်က္ရတာနဲ႔ ေဆး႐ုံတန္းေျပးေတာ့သည္။
ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ ဦးငယ္က သီးသန္႔ခန္းမွာ ရွိေနကာ
သတိမရေသး...
ဦးငယ္ကုတင္ေဘးမွာ ဦးငယ္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ေမွာက္ေနေသာ သူ...
"ဂ်က္ဆင္ "
ေတဇ အသံေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္စေတြ... သူတို႔ကို ေတြ႕တာ နဲ႔ မ်က္ရည္သုတ္လိုက္ကာ
"မင္းတို႔ ေရာက္လာၿပီလား??"
ထိုစဥ္ အကို သီဟ ဝင္လာေတာ့
"ငါ အျပင္ခန သြားလိုက္ဦးမယ္"
ဆိုကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
အျပင္ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚမွာ ေဆးလိပ္ ထိုင္ေသာက္ေနရင္း မေန႔က အကိုသီဟ ေျပာေသာ စကားေတြကို ျပန္ၾကားေနမိသည္။