There is a ghost in my house! ( သူ ) (Z+U)

မိတ္ေဆြေဟာင္း

ဂ်က္ဆင္ သတိရလာတာႏွင့္ နာက်င္ေစမႈ့နဲ႔ ေထာင္ထဲ ထည့္ထားေသာ အမ်ိဳးသမီးကို ေတြ႕ခ်င္သည္ ဆို၍
သူတို႔ ရဲစခန္းသိူ႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။
ရဲစခန္းတြင္ ဂ်က္ဆင္ က ထိုအမ်ိဳးသမီးကို အာမခံျဖင့္ ထုတ္လာၿပီး ေကာ္ဖီဆိုင္တြင္ ထိုင္ေနၾကသည္။
"မင္း ငါတို႔ အေၾကာင္းကို ဘယ္လိုသိတာလဲ??"
ဂ်က္ဆင္ ေကာ္ဖီ ခြက္ကို တစ္ငုံေသာက္လိုက္ရင္း ေရွ႕က
အမ်ိဳးသမီးကို ေမးလိုက္သည္။
ထိုအမ်ိဳးသမီးက သူ႔အေမးကိူ မေျဖဘဲ စိုင္းစစ္ ဘက္သို႔လွည့္ကာ
"အကိုေလး ကၽြန္မကို မမွတ္မိဖူးလား??"
သူ႔ကို လွည့္ကာ ေမးေတာ့ စိုင္းစစ္ မ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္ကာ စဥ္းစားေပမယ့္ အေျဖမထြက္...
"ငါ မင္းကို သိလို႔လား??"
"အင္း ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ဘယ္မွတ္မိေတာ့မလဲ?? ကၽြန္မ က လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္တုန္းက စဝ္သုႏၵီ စံအိမ္မွာ အကိုေလးကို ကယ္ခဲ့တဲ့သူေလ နန္းႀကိဳင္ "
"နန္ႀကိဳင္??"
ထိုအခါမွ စိုင္းစစ္ သူမကို ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။
ဒါဆို သူမ က စဝ္သုႏၵီ အိမ္မွာ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ကေလးမေလးေပါ့...
သူ သူမ႐ုပ္ရည္ကို မမွတ္မိေပမယ့္ သူမကိုေတာ့ ေသခ်ာမွတ္မိသည္။
သူရွိေနတဲ့ေနရာကို ျပခဲ့ေသာ... သူ႔ကို စိုင္းထြန္းေဖ လက္ကေန ကယ္တင္ခဲ့ေသာ သူမ...
ေမေမနဲ႔မမ တို႔ သူမကို ေက်းဇူးဆပ္ရန္ လိုက္ရွာခဲ့ေပမယ့္
အခင္းျဖစ္ၿပီးခ်ိန္ကတည္းက ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေသာ သူမ...
"မင္း...မင္းကို အကိုတို႔ လိုက္ရွာေနခဲ့တာ"
သူမက ဘာမွ မေျပာဘဲ ရယ္ယုံရယ္ျပကာ
"ကၽြန္မက လူၾကားထဲမွာေနလို႔မရဖူးေလ ဒါေၾကာင့္ ထြက္သြားတာ"
စိုင္းစစ္ ထပ္ေမးခ်င္ေပမယ့္ မေကာင္းတာေၾကာင့္ မေမးေတာ့ဘဲ ေနလိုက္သည္။
"မင္း ငါတို႔ အေၾကာင္းကို ဘယ္လိုသိတာလဲ??"
သူမ ဂ်က္ဆင့္ကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ

"ကၽြန္မက စုန္းမေလ ကၽြန္မ ဝိညဥ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ႏိုင္တယ္"
သူတို႔ ဘာမွမေျပာမွီပင္ သူမက
"ေစာ္ဘြားေလး ရွင္က အရမ္းကံေကာင္းတဲ့သူပါ...
အခုခ်ိန္ထိ ရွင့္ကို ေက်းဇူးသိစြာနဲ႔ ခစားေနတဲ့သူ ရွိေနေသးတယ္"
"ဘယ္သူလဲ?"
စိုင္းစစ္က သိခ်င္စိတ္ျဖင့္ ေမးလိုက္ေပမယ့္ သူမကမေျဖ
"အခ်ိန္တန္ရင္ သိလာမွာပါ...
တစ္ခုမေမ့ပါနဲ႔ ရွင္တို႔ အေပၚ ထားတဲ့ သူတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို မပ်က္စီးပါေစနဲ႔"
"စိတ္ခ်ပါ ငါ အရင္လို ထပ္မျဖစ္ေစရပါဖူး"
ဂ်က္ဆင္ သူမကို ကတိေပးေတာ့မွ
"ကၽြန္မ သခင္ေလးကို ယုံပါတယ္
တစ္ခုေသခ်ာမွတ္ထားပါ...ကံၾကမၼာက တစ္ပတ္လည္လာလိမ့္မယ္... "
သူမက ဂ်က္ဆင့္ကို စိုက္ၾကည့္ရင္းဆိုသလို ဂ်က္ဆင္ကလည္း သူမကို ျပန္လည္စိုက္ၾကည့္ၿပီး
"ငါ ဒါမ်ိဳးထပ္ၿပီး အျဖစ္ခံမွာမဟုတ္ဖူး "