There is a ghost in my house! ( သူ ) (Z+U)

ဒဏ္ရာ

"ၾကည္သာ လူေလး ျပန္လာၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့ အမိုး အမိုးအတြက္ လက္ေဆာင္ပါလာတယ္"
"ဟုတ္လား ဘာလက္ေဆာင္ေတြလဲကြယ့္ မုန္႔ဆို စားရဦးမွာေပါ့"
"ဟုတ္တယ္ အမိုး မုန္႔ေတြ ယူလာတာ  "
ၾကည္သာ ရြာက သယ္လာေသာ ေခါပုတ္ ေတြကို အမိုးကို ေပးလိုက္သည္
"ဒါဆို က်ေတာ္ ျပန္ေရာက္ေၾကာင္းေစာ္ဘြားမင္းကို အေၾကာင္းသြားၾကားလိုက္ဦးမယ္"
"ေစာ္ဘြားမင္းတို႔မရွိဖူး လူေလး ျပည္သူေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံပြဲ သြားတယ္"
"ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ အမိုး ဒါဆို က်ေတာ္ ျပန္လာမွသြားေတြ႕ေတာ့မယ္"

ခြန္ေနာင္ ျပည္သူေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံၿပီး ျပန္လာခ်ိန္ အေပါက္မွာ ျမင္လိုက္ရေသာ မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ လႈပ္ရွားသြားေသာ စိတ္ကို အျမန္ ခ်ဳိးႏွိမ္လိုက္ရသည္
"ၾကည္သာ ျပန္ေရာက္လာၿပီလားကြဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေစာ္ဘြားမင္း က်ေတာ္ ျပန္ေရာက္ပါၿပီ "
"ေအးကြယ္ ေမာင္မင္း မရွိေတာ့ ငလုံတစ္ေယာက္တည္း ပင္ပန္းသကြယ္"
"က်ေတာ့္ရဲ႕ ပ်က္ကြက္မႈ့အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေစာ္ဘြားမင္း "
"ေအးကြယ္ ေမာင္မင္းလည္း ေရာက္လာၿပီဆိုမွေတာ့ ငလုံကို သြားကူလိုက္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေစာ္ဘြားမင္း က်ေတာ့္ကို သြားခြင့္ျပဳပါ "
ေစာ္ဘြားမင္းက ေခါင္းညိတ္ျပတာေၾကာင့္ ၾကည္သာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
ခြန္ေနာင္ကေတာ့ စေရာက္ကတည္းကေန ျပန္ထြက္သြားတဲ့အထိ သူ႔ကို တစ္ခ်က္မၾကည့္သြားေသာ သူေၾကာင့္ မ်က္ႏွာက အလိုမက်ေတာ့။
"ခမည္းေတာ္ သားေတာ္  နားခ်င္ေနၿပီမို႔ သားေတာ္ကို ခြင့္ျပဳပါဦး"
ေျပာၿပီး ခ်က္ခ်င္းထြက္လာလိုက္သည္။
ေစာ္ဘြားမင္းမွာေတာ့ ေျပာမလို႔ ရွိဟန္ ျပင္ေသး ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားေသာ သူ႔ရဲ႕ သားေတာ္ေၾကာင့္ စကားလုံးေတြ ျပန္ၿမိဳခ်လိုက္ရသည္။
"ဒီကေလး ဘာလို႔မ်ား ဒီေလာက္ေလာေနပါလိမ့္"
ေစာ္ဘြားမင္း ေခါင္းတရမ္းရမ္းနဲ႔သာ က်န္ခဲ့ေတာ့သည္။

ၾကည္သာ ပီးလုံကို ေတြ႕ေတာ့ အခန္းထဲမွာ ဒီေန႔ သခင္ေလးဝတ္ခဲ့တဲ့ အဆင္တန္ဆာေတြကိုသိမ္းေနေသာေၾကာင့္ သူ ဝင္ၿပီး ကူသိမ္းလိုက္သည္
"ျပန္လာၿပီလား ၾကည္သာ ရြာမွာ ေပ်ာ္ခဲ့ရဲ႕လား"
"ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္ ပီးလုံ  ဒီမွာေကာ အားလုံးအဆင္ေျပတယ္မလား"
"ေျပပါတယ္ မင္းမရွိေတာ့ ပီးလုံ နည္းနည္း အလုပ္ပိုမ်ားတာေပါ့"
"က်ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ပီးလုံ က်ေတာ္ေၾကာင့္ အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ရတယ္"
"အာ့လိုမေျပာပါနဲ႔ၾကည္သာရာ ငါတို႔ၾကားမွာ ဒါေတြ မလိုပါဖူး"
ၾကည္သာ ပီးလုံကို သြားေတြ ေပၚေအာင္ ျပဳံးျ့ပလိုက္သည္
"ပီးလုံ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ခႏုံသြားယူေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ "
ပီးလုံ ထြက္သြားတာနဲ႔ ခြန္ေနာင္  ငယ့္ ကို စကားေျပာလိုက္သည္။