AŞKA DÜŞÜŞ

14.BÖLÜM "GÖZALTI"

Merhaba <3

Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim, bu bölüm için de yorumlarınızı bekliyorum.

Oy vermeyi de unutmayın lütfen♡

Keyifli okumalar!

.

.

.

14.BÖLÜM "GÖZALTI"

Ellerim tir tir titrerken dizlerimin üzerinde durmak çok zor geliyordu. Oysa buraya gelirken, bunu yaparken kendimde o kadar büyük bir cesaret görüyordum ki her şeyi göze almıştım. Fakat şimdi göze aldığım şeyleri yaşamak ağır geliyordu.

"Cemre!" Koray'ın sesiyle arkamı döndüm. Yanında onlarca adamla eve girmeye çalışıyordu ama Cihangir'in adamları da buna müsaade etmemek için her şeyi yapıyorlardı.

O sırada Yaren'in "Abi!" diye bağırdığını duydum, o tarafa baktım ve Begüm'ün koşarak oraya gittiğini gördüm.

Onlardan gözlerimi çekip yerde yatan Cihangir'e baktığımda gözlerinin kapalı olduğunu Fırat'la Kerem'in de yarasına bastırdıklarını gördüm.

"Öldürdüm," diye mırıldandım korkuyla, tam o anda birinin kolumu tutup beni çekmesiyle arkamı döndüm.

"Hadi Cemre, gidiyoruz buradan," diyen Koray beni dışarıya doğru çekiştirdi. Cihangir'in adamları biraz önce aldıkları emirden dolayı hiçbir şey yapamıyorlardı sanırım, sadece fiziksel güç kullanıyorlardı.

"Öldü," dedim, Cihangir'e bakmak istedim ama Koray engel oldu ve beni çekiştirmeye devam etti. Aynı zamanda konuşuyordu da.

"Şimdi sırası değil," deyip beni adamlarının yanına götürdü.

"Gidiyoruz!" diye bağırdı ve beni evden çıkardı, zorla bir arabaya bindirdi. Adamları da arkadaki arabalara binmişlerdi.

"Öldürdüm onu," dedim, o sırada şoför çoktan arabayı çalıştırmış ve evin önünden uzaklaşmıştık.

"Tamam, sakin ol. Hiçbir şey olmayacak," dedi Koray ve beni sakinleştirmeye çalıştı.

"Katil oldum," dedim, Koray kolumdan tuttu ve kendisine bakmamı sağladı.

"Olmadın, ölmeyecek," dedi.

"Ben ondan her şeyi anlatmasını istedim sadece ama o üzerime geldi, korkup vurdum," diye açıkladım.

"Biliyorum Cemre, anlıyorum da seni. Korkma, hiçbir şey olmayacak," dedi bir kez daha ama ben kendi bildiğimi söylemeye devam ettim.

"Ona katil diyordum ama ben de katil oldum, böyle olmamalıydı. İntikamımı bu şekilde almamalıydım. Şimdi ne farkım kaldı ondan?" diye sordum, tüm bunların farkına ancak şimdi varıyordum.

"Tamam, sakin ol. Şimdi onu hastaneye götürürler, hiçbir şey olmaz. Hem ben gördüm, yarası kötü değildi," deyip beni sakinleştirmeye çalışmaya devam etti.