AŞKA DÜŞÜŞ

12.BÖLÜM "YALNIZLIK"

Merhaba <3

Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim, bu bölüm için de yorumlarınızı bekliyorum.

Oy vermeyi de unutmayın lütfen♡

Keyifli okumalar!

.

.

.

12.BÖLÜM "YALNIZLIK"

CİHANGİR ARSLAN

Gözlerimi ilerideki evden bir an bile olsun çekemedim. Her şey bitmişti, kardeşimin intikamını almış, bana yapılan şeyin hesabını sormuştum ama iyi hissetmiyordum. İçimde anlam veremediğim, tuhaf bir his vardı. Bir rahatsızlık hissediyor ve bunun nedenini anlayamıyordum.

Ben bu düşünceler arasındayken Fırat yanıma gelip "Eve mi gidiyoruz abi?" diye sordu, cevap vermedim ona ve hâlâ baktığım evin içinde olan, ağladığından emin olduğum Cemre'yi düşünmeye devam ettim.

"Abi," dedi o sırada Fırat bir kez daha. Kendimi toparladım ve ona baktım.

"Eve gidiyoruz," diyerek onayladım onu ve "Binin hadi arabalara!"  deyip arabaya doğru yürüdüm, yanına ulaştığım arabaya binecekken durdum ve Fırat'a baktım.

"Arabalardan birini buraya bırakın, anahtarı da üzerinde olsun," dedim, başıyla onayladı beni.

"Hemen adamlara söylüyorum abi," dedi ve uzaklaştı yanımdan. O sırada kapısı açık olan yerden hâlâ Cemre'nin ağlama sesi hâlâ geliyordu.  Kulaklarımı bu sese tıkayıp arabaya bindim, adamların işlerinin bitmesini bekledim.

Bir süre arabanın içinde bekledim, çok geçmeden Fırat geldi ve arabaya bindi, çalıştırdı. Aklım hâlâ Cemre'deyken Fırat araba çalışır hâldeyken arkasını dönüp bana baktı.

"Abi Yaren'e bugün için söz vermiştin, bana da hatırlat demiştin," dedi, bunu söylediğimi hatırlayınca gözlerimi kapatıp açarak onayladım onu.

"Tamam, unutmadım zaten," dedim, önüne döndü ve çalıştırdığı arabanın gazına bastı, evin önünden uzaklaştık.

"Arabayı bıraktınız değil mi?" diye sordum.

"Bıraktık abi ama bu bizim için sorun olacak biliyorsun değil mi?" diye sordu ve devam etti. "Cemre şikayetçi olursa inkâr edemeyiz, bizim arabalardan bir tanesinin orada olması sıkıntı olacak gibi," dedi, benim günü düşünmediğimi mi zannediyordu?

"Bir şey olmaz, hallederim ben," dedim, başka bir şey söylemedi ve yola odaklanıp biraz daha gaza bastı. O sırada aklım bir kez daha dağ evine gitti, Cemre bir kez daha aklıma geldi. Derin bir iç geçirdim, içim bir türlü rahat etmezken daha fazla dayanamadım.

"Durdur arabayı," dedim, Fırat önce yavaşladı, sonra da durdurdu arabayı ve bana baktı. "Geri dön," dedim, şaşırdı ve söylediğimi yapmak yerine bu şaşkınlıkla suratıma baktı.

"Geri dön dedim!" Bağırdım bu kez, tek kelime etmeden önüne döndü ve arabayı yeniden çalıştırdı, ilerledi. Biraz ileriden dönüş yaptı, geriye döndük. Neden döndüğümü ben bile bilmiyordum, sadece dönmek istedim ve dönüyorum. Oraya gittiğimde ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim bile yoktu.