Merhaba <3
Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim, bu bölüm için de yorumlarınızı bekliyorum.
Oy vermeyi de unutmayın lütfen♡
Keyifli okumalar!
.
.
.
21.BÖLÜM "İTİRAFLAR"
Yerde kanlar içinde yatan adama bakmaya devam ederken korkudan tir tir titriyordum ve duyduğum tek şey hıçkırıklar içinde ağlayan Yaren'di. Ta ki başka bir ses araya girene kadar.
"Yaren!" Sesin geldiği yöne baktığımda Cihangir'in, Kerem'in ve bir sürü adamın koşarak buraya geldiğini gördüm. Arkalarından da Begüm geliyordu. Yanımıza ilk gelen Cihangir oldu. Önce yerde kanlar içinde yatan adama sonra bana en son da Yaren'e baktı. Ne olduğunu anlamaya çalışıyor, anlayamıyor gibiydi.
"Abi," dedi Yaren ağlarken, Cihangir telaşla onun yanına oturdu.
"İyi misin abiciğim, bir yerine bir şey oldu mu?" diye sordu endişeyle ve Yaren'i kontrol etti. O sırada Begüm ve Kerem de yanlarına oturmuşlardı.
Benim yine hiç kimse yoktu, ben yine yalnızdım.
Burada kalmak istemedim, sessizce ayağa kalktım. Gidecek bir yerim yoktu, zaten gitmeye de niyetim yoktu. Sadece buradan uzaklaşmak, yalnız kalmak istedim. Zaten yalnızdım, daha ne kadar yalnız kalabilirsem!
Bir süre yürüdükten sonra yangın merdivenlerine açılan bir kapı gördüm. Oyalanmadan kapıyı açıp içeriye girdim ve gidip merdivenlere oturdum. Şu an sadece ağlamayı istiyordum.
Başımı dizlerime koyup yüzümü kapattım ve sessizca ağlamaya başladım. Biraz önce bir adamı öldürdüm ben ve bu beni korkutuyordu. Belki de Yaren'e yardım etmek için gitmekten vazgeçmeyip geri dönmeseydim şimdi böyle olmayacaktı ama o zaman da şu an o koridorda yatan o adam değil Yaren olacaktı. Fakat bu bile hissettiğim şeyi azaltmıyordu.
"Cemre!" diye bağıran Cihangir'i duydum, beni arıyordu. "Cemre!" Bir kez daha bağırdı ve kapıyı açtı. Gelenin o olduğundan emin olduğum için başımı kaldırıp bakmadım. Duyduğum bir kaç adım sesinden sonra yanıma oturduğunu fark ettim.
"İyi misin?" diye sordu, ancak o an başımı kaldırdım dizlerimden ama dönüp ona bakmadım.
"Hayır," deyip doğruyu söyledim ve "Yaren nasıl?" diye sordum.
"Sayende iyi," dedi.
"Sevindim," deyip başımı önüme eğdim.
"Sana odada ne yaparsan yap derken böyle bir şeyden bahsetmemiştim. Sen olayı tamamen yanlış anlamışsın," dedi, beni güldürmeye çalıştığını fark edince gülümsemekle yetindim.
"Ölmedi," dedi bir anda, telaşla ona baktım.
"Ne?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKA DÜŞÜŞ
ChickLit"Biliyor musun?" dedi gözlerimin içine bakarak. Eş zamanlı olarak bana doğru bir adım daha attı, aramızdaki mesafeyi iyice kapattı. Gözlerimi ondan kaçırıp geri çekilmek yerine korkmadan, tüm cesaretimle ben de konuştum.⠀ ⠀ "Neyi?" Yüzünde hafif bir...
