AŞKA DÜŞÜŞ

47.BÖLÜM "MUTLULUK"

Merhaba <3

Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim, bu bölüm için de yorumlarınızı bekliyorum.

Oy vermeyi de unutmayın lütfen♡

Keyifli okumalar!

.

.

.

47. BÖLÜM "MUTLULUK"

CEMRE BAŞARAN

Hayatımız boyunca bizden hep seçim yapmamız istenir. Aynı zamanda doğru olanı seçmemiz de istenir.

Doğru olanı yap ki doğru ol...

Doğru olanı yap ki mutlu ol...

Doğru olanı yap ki sen ol...

Peki ya beni, ben yapan şey yanlış olansa? Ben yanlış olanla mutlu olacaksam?

Herkese göre yanlış olanı seçmiştim. Anneme, amcama, yengeme...

Bu hayatta bir zamanlar değer verdiğim, sevdiğim herkese göre yanlış olanı seçmiştim.

Onlara göre Cihangir yanlış kişiydi benim için...

Babamın yaptığı her şeyi elleriyle bir kenara itip ona masum diyenler Cihangir'e kötü diyorlardı.

Belki de dışarıdan öyle görünüyordu. Kötü, acımasız, duygusuz hiç kimseyi sevemeyecek, değer veremeyecek birisi olarak görünüyordu.

Ama ben dışarıdan bakmıyordum ki ona... Ben onun içini görmüştüm.

Ben onun kalbini görmüştüm...

Sevebiliyordu mesela... Beni seviyordu. Hissediyordum bunu, hissettiriyordu.

Kalbimde bu zamana kadar hiç kimsenin dokunamadığı bir yere dokunmuştu.

Acımasız da değildi. Hiç tanımadığı küçücük bir çocuğu tedavi ettirebilecek, onun hayatını değiştirebilecek kadar sevgi dolu biriydi.

Duygusuz hiç değildi. Kardeşinin başına gelenleri anlatırken, beni hastaneye yetiştirmeye çalışırken gözleri dolacak kadar duygusal birisiydi.

Kimseye değer veremeyecek birisi miydi peki? Tabii ki hayır. Kendisini terk edip giden biyolojik annesini unutup, kendisini büyüten annelik yapan bir kadını bana gerçek annem bu diyerek tanıtacak kadar bir insana değer veriyordu.

Kardeşi için tüm hayatını değiştirip kötü bir dünyaya adım atacak kadar da fedakâr biriydi.

Babama rağmen, ona yaptığım her şeye rağmen, en önemlisi de bütün şımarıklıklarıma rağmen beni sevip kendimi özel hissetmeme neden olacak kadar aşık biriydi.

Bu kadar şeyden sonra herkese göre yanlış olmasının ne önemi vardı ki?

O benim için en doğru kişiydi... Herkes için olmasa da olurdu.