"Biliyor musun?" dedi gözlerimin içine bakarak. Eş zamanlı olarak bana doğru bir adım daha attı, aramızdaki mesafeyi iyice kapattı. Gözlerimi ondan kaçırıp geri çekilmek yerine korkmadan, tüm cesaretimle ben de konuştum.⠀
⠀
"Neyi?" Yüzünde hafif bir...
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Siz oyalamayayım bir an önce okumaya geçin. Bölüm sonunda görüşürüz. ♡
Herkese iyi okumalar.
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
63. BÖLÜM "AİLE"
Hayat çok uzun bir yolculuktur. Bu yolculukta alınması gereken kararlar, yaşanması gereken acılar, mutlu olunması gereken anlar ve sevilmesi gereken insanlar vardır.
Ben, bu yolculuğun tam olarak hangi kısmındayım bilmiyorum. Yaşanacak en büyük acıları yaşadığımı düşünüyorum ama hayat bu sonuçta. Belki de çok daha büyükleri beni bekliyordur bunu da bilmiyorum. İşte tam da bu yüzden artık geleceği ve geçmişi düşünmeyi bıraktım.
Bu hayatta yapmayı öğrendiğim en iyi şey bu olmuştu. Geçmişi düşünmeyi bırakmak. Yaşadığın hiçbir şeyi unutmamak ama mutluluğunu da bozmasına asla izin vermemek.
Bunu yapmayı öğrendiğim gün, Cihangir'i sevmeye başladığımı fark ettiğim o ilk gündü.
Ve ben Cihangir'i sevmeye başladığım o ilk günden beri ne yaşamış olursam olayım, canım ne kadar yanmış olursa olsun mutluyum hem de çok mutluyum.
Bunun bozulmasına da elimden geldiği kadar izin vermeyeceğim.
"Cemre'm." Cihangir'in sesi kulaklarıma gelirken ona cevap vermek yerine sadece birkaç mırıltı çıkardım.
"Hadi uyan güzelim." Dudakları boynumdan yanağıma gelirken ona doğru dönüp yüzüne dokundum.
"Beş dakika daha," dediğim an gülmeye başladı.
"Az önce de beş dakika dedin ama."
"Tamam bu son beş dakika," deyip bu sefer ona sarıldım ve başımı göğsüne gömüp uyumaya devam ettim.
"Hadi ama tembellik yapma. Öğlen olacak neredeyse."
"Tüm gece uyumadım n'olur bırak beş dakika daha uyuyayım," dedim, ellerini belime doladı.
"İyi tamam öyle olsun. İstersen akşama kadar uyu ama sonra beni neden uyandırmadın ben daha hazırlanacaktım diye kızmak yok." Önce başımı sallayıp onu onayladım. Daha sonra yeniden uyku pozisyonuna geçtim ama bir anda aklıma gelen şeyle gözlerimi ışık hızıyla açtım.
