song; seventeen - hug
Felix
"Açık açık konuşabilir miyim?" dedi Felix önünde oturan adama. "Tamam" diye karşılık verdi Hyunjin'de.
"Seni seviyorum ama bilirsin aşk meşk olaylarında pek de mükemmel değilim ve korkuyorum da. Geçmişte yaşadığım bazı olaylardan da kaynaklanıyor bu korku ama sadece onlar değil yani bilmiyorum sadece korkuyorum. Aşık olmaktan." Tek bir nefeste söyledi hepsini. Hyunjin ilk başta Felix'in bu haline güldü, ardından aynı gülümseme ile "Korkmamanı sağlayacağım" dedi ve Felix'e sarıldı.
Belki de o sarılma ve o kelimeler dökülmeseydi sevdiği adamın ağzından, şu anda ona sarılırken gülümsemiyor olurdu ve sevdiği adama sarılamazdı. Eğer Felix, Hyunjin'i bir kelime ile tanıtsaydı kesinlikle "Huzur" derdi. Çünkü ona göre sevdiği adamın sesinde, sarılmasında, saçında, kokusunda, konuşma şeklinde, vücudunda bulunan her bir hücreye kadar huzur vardı ve Felix, bulamadığı huzuru bu adamın sıcacık kollarında bulmuştu. İlk kokusunun içine çektiğinde anlamıştı, bu adam dışarıya huzur saçmak için yaratıldığını ama korkuyordu yine de, belki de gerçekten de imkansız olan bir aşkı şu an gerçekleştirmeyi deniyor olduğundan.
"Sakin ol Felix." dedi Hyunjin, miniğini rahatlatmak adına. Bir süre sonra "Teşekkür ederim..." dedi, yine sevdiği adam konuşmuştu "Kalp atışların normale döndü." Oysa ki yalan söylüyordu sevdiği adam. Kendisinin ritmini kaybetmiş olan kalbinden dolayı diğerinin kalp ritmini hissedemiyordu ki, o güzel kalbini hissedesin.
O gün o oda o kadar sessizdi ki, odanın içindeki aşkla atan kalplerin ritimleri duyuluyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
imkansız ―Hyunlix [Düzenleniyor]
Random[Tamamlandı][Angst] "Tanrı beni bir hastalıkla cezalandırırken nasıl huzurlu bir şekilde aşk hayatı yaşayabilirdim ki."