Nagising ako na sobrang sakit ng ulo ko. I cursed silently because of my carelessness. Sinubukan kong ipikit ulit ang mga mata ko pero nararamdaman ko parin na parang pumipintig ang ulo ko sa sakit. Bigla ko ulit naidilat ang mata ko ng maalala ko ng maalala ko ang nangyari sa club. Pano ako nakauwi ng hotel? Saka ko lang napagmasdan ang buong kwarto.
"Shit"..usal ko sa sarili ko.
Where am I? Hindi to sa hotel. Napabalikwas ako ng bangon. I saw my clothes on the bedside table na maayos na nakatupi. Tiningnan ko ang suot kong pantulog. I'm wearing a white loose long sleeve na umabot sa may taas ng tuhod ko. Pinilit kong bumangon kahit parang umiikot ang buong mundo ko. Pumasok ako sa banyo until I noticed a man's soap and shampoo. May shaving cream din at razor na nasa may cabinet. Ibig sabihin may kasama akong lalaki kagabi? Siya ang kasama ko dito? Nagmadali akong maghilamos at mouthwash.
Lumabas ako ng kwarto until I realized na familiar sakin ang lugar. May narinig akong ingay sa kusina. This can't be happening. Nasapo ko ang ulo ko at inalala ang nangyari ng nagdaang gabi.
"Noona"..naiangat ko ang ulo ko ng marining ko na may nagsalita.
"What the hell am I doing here?" wala sa sariling tanong ko. Nagsilabasan na rin ang ibang members na nasa kusina kanina.
"We're in the same club last night". Kwento ni V sakin. Bigla ulit ako napapikit ng bumalik sa ala-ala ko yong lalaki kagabi. Who is he? Hindi ko maalala kung ano ang sinabi niya sakin kagabi bago ako mawalan ng malay.
"You passed out last night, noona. We brought you here because we don't know where you stay".
"Thank you for your help. I need to leave now". Saka ko lang napansin na kulang sila ng dalawa. Si RM, V, JK, Yoongi at Hobi lang ang nasa dorm wala si Jin at Jimin. Well, maybe because sa kanilang lahat si Jimin at Jin ang may mga pamilya na. Bago ako bumalik sa kwarto saka ko ulit naalala yong lalaki kagabi.
"Anyway, I was dancing with a guy last night. Did you see him?" Nagkatinginan silang lima. Hindi ko alam kung bakit bigla sila naging uneasy.
"It was Ji---". Nakita kong siniko ni RM si JK.
"You know him?" tanong ko sa kanila.
"No. I mean we didn't know him". Sagot sakin ni RM. Something is not right. I can sense na parang may tinatago sila sakin.
"Who changed my clothes last night and who's room is that?" tinuro ko ang kwarto kung saan ako nanggaling kanina. Nagkatinginan ulit silang lima.
"You're the one who changed your clothes, Yuri and that room..it was occupied by Jin hyung when he still stays here in the dorm". Sagot ulit sakin ni RM. Wala sa sariling napatango ako sa sinabi niya.
"I'll get my clothes and leave after. Thank you and it's nice to see you again". They will always have a special place in my heart pero mas okay na maging distant ako sa kanila. Pumasok ako sa kwarto at kinuha ang damit ko. I don't know if who's slippers I am wearing. Basta malaki siya sakin kaya alam ko na sa members to. Paglabas ko nagulat pa ako ng makita ko si JK at V na nagaabang na sakin.
"You can't get a taxi in here, noona. We will take you to the hotel". Pumayag ako sa tulong na inaalok nila sakin. Alam ko kasing hindi talaga ako makakakuha ng masasakyan dito sa kanila.
Bago ako umalis ng dorm nagpasalamat ako sa kanila. Hindi ko na matandaan kung kailan kami huling nagkausap pero masakit sakin na may nagbago samin dahil lang sa isang pangyayaring lahat kami naging involved. Siguro nahalata din nila na may nagbago sakin kaya nagaalangan din silang makipagusap sakin ng matagal.
"We're sorry. I know from the start that you can't do those things to us. I hope someday everything will be okay. I hope someday, you will find forgiveness in your heart". Pilit akong ngumiti sa sinabi ni RM ng ihatid nila kami sa may pinto. Mas pinili kong huwag magkomento ng kung ano pa man ang sinabi nila sakin.
BINABASA MO ANG
My Superstar 0.2 (Ongoing)
FanfictionI'll never love anyone as much as I love you, even after all these years, I'm sure of it. Great loves are hard to come by and some people never get the chance to experience even one. At least I had that with you, however temporary. I know one day...