Angel's POV
Sinalubong ako ng lungkot pagpasok ko pa lang ng bahay. Biglang nangilid ang mga luha ko. Parang kahapon lang nangyari ang lahat kapag pumupumunta ako dito sa bahay nila. It's been six months when the tragedy happened. Pakiramdam ko ng araw na iyon ay sinasaksak ako ng libo-libong punyal sa dibdib ng malaman ko ang nangyari sa kanya.
Nadatnan ko si JD na nakatanaw sa bintana. Palaging ganito ang nadadatnan ko kapag pumupunta ako dito sa bahay nila. Malayo ang tingin niya na parang palagi siyang may hinihintay dumating. Palagi siyang nakaabang na bumukas ang gate nila at papasok ang sasakyan ng mommy o ng daddy niya.
"JD"..
Pagtawag ko sa atensyon niya. Lumingon naman siya sa direksyon ko pero saglit lang iyon. Binalik niya ulit ang atensyon niya sa labas ng bintana.
"Hindi mo ba yayakapin si ninang? May pasalubong ako sa'yo".
Tumalima naman siya at lumapit sa akin. Niyakap ko siya ng mahigpit. Alam kong iba pa rin ang yakap ng mommy niya pero sinisikap kong punan iyon kahit alam kong hindi ganoon kadali ang lahat.
"Where's your sister?"
"She's inside her room with halmoni". [Trans: grandma]
Jin survived the tragedy but he got a second degree burn. Nasunog ang kaliwang parte ng mukha at braso niya. Natatandaan ko pa kung paano nag-iyakan ang members dahil do'n. Naging critical ang lagay niya ng halos isang buwan. Isang buwan ang inilagi niya sa hospital. From that time, I can see how the members cared and loved their eldest. Their world tour was supposed to start at that time but the members decided not to push through the concert. Many of their fans were disappointed because of that but when BigHit released a statement and admitted the real reason why the concert could not continue, the disappointment was replaced by sweet messages from their fans all over the world.
Nagising si Jin after thirty-two days of being unconscious. Si Yuri ang unang hinanap niya pagdilat ng mga mata niya.
"Where is Yuri? Where is she?"
Iyan ang pa-ulit-ulit na tanong niya sa members na hindi naman kayang sagutin ng mga ito. Hindi nga nila kayang sabihin kung gaano kalala ang natamo niyang pinsala dahil sa trahedya. Members asked the nurses to remove the mirrors inside his room. Pinagbawal din nilang pagamitin ito ng cellphone.
"Don't worry about her, Jin. She's fine. She's in the other room".
I lied that day. Kailangan kong magsinungaling kasi hindi rin naman sa kanya masabi ng members ang totoo. Nang makalabas siya ng hospital ay doon na namin sinabi sa kanya ang lahat. Kung ano talaga ang lagay niya at kung anong nangyari kay Yuri.
He broke down in tears that day. Hindi ko alam kung anong iniiyakan niya — kung ang nangyari ba sa kanya o ang nangyari kay Yuri? Pero alam kong mas masakit para sa kanya ang nangyari kay Yuri. Masuwerte pa rin siya kasi may anim siyang mga kaibigan na hindi siya iniwan ng mga oras na iyon. When he cried, they also cried with him. When he was in pain, they were also in pain. When he felt like his world was falling a part, the members never leave his side and gave him the best comfort that he needs. Hindi nila ito pinabayaan.
When Jimin was gone before, the members decided to still continue their prior commitments. When Yoongi was mourning because of Mia's death, they still push through their world tour even they were only six. However, in Jin's condition, the members were in serious discussion whether to disband or to continue even they are not complete. Hindi makakabalik si Jin sa band ng ganoon kabilis. Nandoon ako mismo ng sinabi sa kanila ng doctor kung ano ang kailangan pagdaanan ni Jin.
BINABASA MO ANG
My Superstar 0.2 (Ongoing)
FanficI'll never love anyone as much as I love you, even after all these years, I'm sure of it. Great loves are hard to come by and some people never get the chance to experience even one. At least I had that with you, however temporary. I know one day...