His Series #10: Lancaster Pascal

Chapter Fourteen

[LANCASTER]

I groan in pain nang may sumigid na kirot sa likod ko, tumingin naman ako sa paligid at wala namang nabasag na kahit ano.

Nope, walang sniper na paligid.

I groaned again when another pain rises in my back, I grip the bed sheet and gritted my teeth.

Parang hinihiwa ang likod ko sa sobrang sakit.

I closed my eyes at nang medyo mawala na ng kaunti ang sakit ay dahan-dahan na tumayo ako pero sumigid na naman ang sakit sa likod ko dahilan para mapaluhod ako.

Sakto naman na lumabas si Andrea mula sa CR, naramdaman ko naman ang kamay nito sa balikat ko.

"Aster are you okay?" She asked in a worried tone.

Damn it, she shouldn't see me like this.

"I-I'm fine.." I said but I groaned again when another pain rise.

What the fuck is happening to me!?

"K-kailangan ko na bang tumawag ng tulong?" She asked, I fisted my hand.

"Call Kenneth." I said at sinubukang tumayo pero hindi ko magawa dahil sa sobrang sakit ng likod ko. What kind of fucking back pain is this?

Inalalayan naman ako ni Andrea na maibalik ako sa kama, she put her hand on my forehead checking my temperature.

"You have a fever Aster." She informed at saka kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Kenneth. Napansin niya kaya ang wallpaper ko?

"Kenneth I need you help!....Aster is in pain! come here and hurry please." She plead. "Thank you so much." She said bago ibinaba ang tawag.

Akmang aalis siya sa kama pero hinawakan ko lang ang wrist nito. "S-stay h-here..." I panted.

"Okay.." She muttered, sumiksik naman ito sa tabi ko and I hugged her. I clenched my jaw and tried to suppress my groan in pain but I failed. "M-masakit ba?" She asked softly.

"Shhh...just stay here." I said at saka hinalikan ang noo niya.

I groan in pain for the nth time before falling into the pit of darkness.

"I ALREADY injected an anesthesia on him so that he can't feel the pain of his back." Ani ng isang boses.

"K-kailan siya gigising?" Tanong naman ng isang boses.

"Hindi ko alam Mrs. Blackwood." Sagot namang ng naunang boses.

Wait, Mrs. Blackwood?

Dahan-dahan na iminulat ko ang mga mata ko at tumingin sa paligid, puti. Puro puti iyon.

Dumako naman ang tingin ko kay Mama na nasa gilid ko, she smiled in relief and cupped my face.

"Ayos ka lang ba anak?" She asked.

"N-nasaan s-si Andrea?" I asked.

"Kenneth took care of her for awhile, iniuwi muna niya sa bahay mo dahil nakatulog na kakaiyak." Mama explained.

I looked at her, kung titignan ay parang magkapatid lang kami but the truth is she is my mother.

Amanda Regina Rowland-Blackwood is my mother.

"A-anong nangyayari sa akin?" I asked.

"Tinanong ko na ang Papa Magnus mo tungkol diyan, ang sabi niya ay baka nagsisimula ng magbago ang katawan mo." She said at bahagyang kumunot naman ang noo ko. "Lancaster hijo, anak ka ng dalawang anghel. Tingin mo ba magiging normal na tao ka lang?" She asked.