SEQUENCE 92

1.7K 94 97
                                    

Nay?











Nay?

Pagtapik ko sa nanay ko na nakatulog na dito sa mesa niya, sapo sapo ng braso nito.











Nay? Gising na po?












Hmmmmmm….







Rinig ko namang tugon niya. Pero hindi pa din siya nagising.She still stays sa position nito.










Nay? Gising na po. Kanina pa daw po kayo dito?




Pag uulit ko ulit ng gising sakanya. This time inangat niya na ang ulo niya at hinilamos muna ang dalawang kamay nito sa mukha niya at inayos ang buhok bago humarap sa akin.









Kita ko naman sa mga mata niya ang pamamaga nito. Bigla tuloy siyang naging intsik. 😅
May lahi na nga siyang intsik nadagdagan pa ang pagiging singkit nito.😆
Grabe talaga siguro iyak nito kanina.🙁




















Bakit ate?

Bungad niya sa akin. Naawa ako sa hitsura niya. Sobra! Nahirapan siyang imulat ang mga mata nito dahil halos natakpan na nito ang mga mata niya.














Hindi pa daw po kayo naglunch? Sabi po ni enno sa akin?








Binigyan niya lang ako ng ngiti. Ngiting pilit. Ngiting may sakit at kirot. Alam ko, nakikita ko sa mga mata nito kahit sobrang singkit na. Hinawakan ko naman ang dalawang kamay niya at binigyan din siya ng ngiti. Hindi kasi siya sumagot sa tanong ko.







Nakita ko namang may tumutulo na mga luha sa mga mata niya.
I wiped it.
Ramdam ko yung bigat na dala dala niya. Hinayaan ko lang siyang umiyak.
I didn’t say anything. Gusto ko lang ilabas niya yung bigat na nararamdaman niya. Ayaw ko siyang tanungin, gusto ko na siya ang mag open up sa akin if ever gusto niya na etong pag usapan.









Okey lang po I understand nay. Iyak niyo lang po yan para gumaan yung pakiramdam niyo po.







Mas lalo siyang humagulhol sa harapan ko. Kahit ako napaiyak na din sakanya. Lumapit ako sakanya at niyakap nalang eto. Eto nalang kasi talaga ang alam kong magagawa ko sa ngayon eh, to comfort her.
Hinihimas himas ko lang ang likuran niya baka sakaling mapawi ng kunti ang  bigat na dala niya.














May mali ba sa akin ate?😢
Am I not enough ba to be respected and to be loved faithfully?😭

Sobra sobra na ba yung hinihingi ko sakanya? Sa pagkakaalam ko kasi I never demanded naman too much from him.? Kuntento naman na ako sa kung anong binibigay niya sa akin eh. 😭
I Never asked too much! Pero bakit ganun pa din? Anong Kasalanan ko? Anong kasalanan ko? 😭

Ano pa bang kulang? Mga paa? Dahil ba sa wala na akong pag asang makalakad? Ganun ba?! 😭
Ganun ba yun Christenna????! Sabihin mo sa akin ganun ba yun? Ha?!







Pagyugyog niya sa balikat ko after niyang kumalas sa pagkayakap sa akin. Iyak lang din ang naipakita ko sakanya. Hindi ko alam paano sasagutin ang mga katanungan niya.Hindi ko talaga alam.














Sana……………………………Hindi ko nalang pala hiniling na mabuhay ako.😭😭😭







Nay?! Wag naman pong ganyan?

🏡👪MA-FAMILIA💑🏡Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon