Bölüm 48: Gitmene İzin Vermek İstemiyorum

538 46 11
                                    

♪ Chord Overstreet | Hold On

― ― ―

Cenaze için tüm hazırlıklar yapılmış, Peter hastaneden çıkarılmıştı.

Etrafta buz kalıbı gibi gezerek bütün duygularına zincir vuran Ashley Stark ise, Peter'ın yanından bir saniye bile olsa ayrılmıyordu.

Törene başlamak üzere May'in cansız bedeni tabuta yerleştirilirken, Tony, başını omzuna yaslayarak derince nefes alan kızının elini tuttu.

Üzerindeki siyah kot ceketi fazla resmi görünmese de dikkat çekmiyordu, çekiyor olsa bile kimsenin bunu dile getirmek için Ashley ile konuşmaya cesareti yoktu.

Genç kadın çok öfkeliydi, ancak bunun daha derinlerinde başka duygular yatıyordu; kırgınlık ve suçluluk. May'in ölümünden kendisini sorumlu tutuyordu, olanları engelleyemediği için fazlasıyla suçlu hissediyordu.

Salonda toplanan insanlar, Peter'ın konuşma yapması için sessizleşip yerlerini alırken, Asher, Peter'a destek olmak üzere onun yanında kürsüye kadar yürüdü. Genç çocuk kürsüye çıktığında ise kenarda beklemeyi tercih ederek, başını önüne eğdi.

Başını babasının omzuna yaslayıp, gri saçlarıyla yüzünü örtmüş olan sevgilisine kaçamak bir bakış attıktan sonra, Örümcek'e dikkat kesildi.

Peter, ne hissettiğini bilmiyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Peter, ne hissettiğini bilmiyordu. Kafası allak bullak, zihni karmakarışıktı. Korkuyordu, yapayalnız hissediyordu ve çok kısa süredir hissediyor olsa da bu hislerden nefret ediyordu. Sadece kenarda sessizce ağlamak istiyordu.

Daha neyi kalmıştı kaybedeceği?

Zihnine, vicdanına çökmüş, kocaman bir boşluk vardı. Bomboş, fakat ağır bir his. Derin bir nefes alarak, Ashley; Diana ve Wanda'nın yardımlarıyla yazdığı konuşmasının olduğu kağıdı açtı.

Kafasını kaldırıp mikrofonu kendisine yaklaştırdıktan sonra boğazını temizledi ve dik durmaya çalışarak konuşmaya başladı. "Buradaki herkese, geldikleri için teşekkür ederim," dedi salona kısaca göz atarak. "Ben, May Parker'ın yeğeni, Peter Parker."

Önünde duran kürsüye tutundu ve titrek sesine rağmen konuşmasını okumayı sürdürdü. "Bildiğiniz gibi, bugün evimize yapılan onursuz bir saldırı sonucu, May'i kaybettik."

Diğer cümlesini okumaya destek bulmak istercesine en ön sırada oturan iki Stark'a baktı. Tony, kafasını kaldırıp çocuğa burukça tebessüm ederken, Ashley de gri gözlerinden akan yaşları umursamamış ve gülümseyerek, "Yapabilirsin," diye dudaklarını oynatmıştı.

"Yenilmezler üyesi olmamdan önce bile yanımda olan tek kişi, May'di. Benim için anne, baba, abla, kardeş, arkadaş başta olmak üzere her şeydi. Tüm hayatım onun üzerine kuruluydu."

OBSIDIAN: Stark's DaughterHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin