♪ Alec Benjamin | Pretending
― ― ―
Bir Ay Sonra
Starklar'ın Evi
Malibu, Kaliforniya━
İçindeki sızıyı dindiremiyordu.
Her şey sakinleşiyormuş gibi görünse de, Ashley, kendini affedemiyordu.
Öfkeliydi.
Yaşamaya devam etmek için bir sebep göremiyordu.
"Keşke toza dönüşseydim," diye mırıldandı sessizce. Ay, geceye yükselmiş, karanlığa ışık saçmaya başlamıştı.
Odasının mermer tabanının üzerine serilmiş beyaz ve yumuşak halının üzerinde oturmuş, camların önünde aralık duran tüllerin arasından odasına sızan ve odasının manzarası olan denizin üzerine düşen ay ışığını izlemeye koyulmuştu.
Gri gözleri yorgun bakıyordu denize. İçinde kabaran tüm o hayal kırıklığı bir çıkış arıyor, suçlayacak birini istiyordu.
"Benim," dedi boşluğa. "Suçlanacak kişi benim."
Onun titreyen dudaklarını hissetmiş gibiydi sanki gökyüzü. Dolmaya başlayan gözlerinden düşen ilk yaşın ardından, gökyüzünden yeryüzüne ilk damla düşmüştü günler ardından.
Yağmurun yağmaya başlamasıyla, tebessüm etti.
"Teşekkür ederim, gökyüzü," diye fısıldadı acıyla gülümserken. "Benimle ağladığın için teşekkür ederim."
Son bir ay içinde yaşanan şeyler, Ashley'in pek de umurunda değildi. Ortalığın sakinleşmesi ile, gizli evlerinden ayrılarak, Malibu'ya geri dönmüşlerdi.
Yüzbaşı, Thor, Roket, Rhodey, Natasha ve Bruce için Yenilmezler Üssü tekrar açılmış, Rogers ve Starklar arasındaki anlaşmazlık ise görmezden gelinmişti.
Ashley'in ne tepki vereceğini kimse bilmiyordu. Fakat kızının durumuyla fazlasıyla meşgul ve tedirgin olan Tony, bir de Yüzbaşı ile uğraşmak istememişti.
Genç Stark, doğru düzgün konuşmuyordu. Odasından dışarı çıkmıyor, yemek yemiyordu. Ya laboratuvarındaydı, ya da odasında.
Yanında gidebilen sadece dört kişi vardı. Tony, Pepper, Asher ve Diana.
Steve, genç kadını daha fazla yormak istemediği için sadece durumunu takip ediyordu, Natasha da öyle. Tony ise çoğu gece kızıyla kalıyor, onu gördüğü kabuslardan çığlık atarak veya ağlayarak uyandığında sakinleştiriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OBSIDIAN: Stark's Daughter
Fanfiction[ Wattys2020 Hayran Kurgu Kazananı ] ✯ "Gitmeme izin ver," diye fısıldadı güçlükle göz yaşları içerisindeki bedene, onu, elini bırakması için ikna etmeye çalışıyordu. "İyi olacağız, sorun yok." ✯ "Seni korumak için ne gerekirse gereksin, yapacağım...