♪ NF | Let You Down
― ― ―
Hayal kırıklığı, öfke, üzüntü, ihanet.
Tony Stark'ın hissettiklerini ifade edebilecek güce hiçbir kelime, hiçbir felsefe sahip değildi.
Yerde duran kalkan, göğsündeki kırık reaktör, kan içindeki yüzü.
Tesisi neredeyse yerle bir ederek, oradan çıkmıştı Steve Rogers ve Tony Stark. Uzakta, boş bir kaleye gelmiş, kaldıkları yerden devam etmişlerdi. Steve, Tony'nin durmayacağını anladığı için, onun ark reaktörünü kalkanıyla parçalamış, orayı terk ederken, Tony'nin, "o kalkan sana ait değil!" diye sayıklaması sonucu kalkanı bırakmıştı.
Kendilerini takip ettikleri için izin bulan kızları karşısında gören Steve, Ashley'in, takım arkadaşının, kızından farksız gördüğü Stark'ın kendisine olan nefret dolu ve acıyan bakışlarını gördüğünde, daha fazla gri gözlere bakamamış, "Gidiyoruz," diyerek Diana'ya bakmıştı.
Ashley, Diana'nın elini tuttu. "Gitmene gerek yok," dedi ufak bir tebessümle. Steve'e bakmaya bile zahmet etmemişti. "Onun gitmesi yeterli."
Diana, buruk bir şekilde tebessüm etti. Kız kardeşinin elini iki eli arasına alırken, "Babamı yalnız bırakamam, Rea," diye mırıldandı. Ashley, anladığını belirtircesine gülümsedi.
Diana, aralarındaki mesafeyi kapatarak gri gözlü kızın bedenine kollarını sararken, Ashley de ona karşılık vermişti. Kız kardeşler birbirlerinden ayrılırken, Diana'nın gözleri dolmuştu. "Bu son değil, biliyorsun," dedi Ashley, Diana'nın mavi gözlerinden akan bir damla yaşı silerken. "Sen benim ilk ve tek arkadaşımsın, Ana. Ve nereye gidersen git, bu böyle kalacak, bana ihanet etmediğin sürece, ki bunu yapmayacağını biliyorum."
Acılı bir gülümseme sundu Diana. "Tekrar görüşeceğimiz güne kadar," derken, grisine beyaz düşmeye başlamış irislere baktı. "Kendine iyi bak, kardeşim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OBSIDIAN: Stark's Daughter
Fanfic[ Wattys2020 Hayran Kurgu Kazananı ] ✯ "Gitmeme izin ver," diye fısıldadı güçlükle göz yaşları içerisindeki bedene, onu, elini bırakması için ikna etmeye çalışıyordu. "İyi olacağız, sorun yok." ✯ "Seni korumak için ne gerekirse gereksin, yapacağım...