Küçük yaşta annesini kaybeden Masal, şımarık ve sevgiden yoksun olarak büyür. Gösteriş ve ışıltıdan ibaret olan hayatı toz pembe iken, bir gecede tüm ışıltılar söner, ruhunu saran renkler siyaha döner. Sıradan bir mahallede kendini bulduğunda yaşant...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍃
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multi;Akın...
Birinin sizi kaldıracağını bildiğiniz için düşersiniz. Benim böyle bir beklentim olmadı. Bir elin beni kaldıracağını dahi hayal etmezdim... Ama o elin beni şu zamandan, olduğum yerden çıkarmasını çok isterdim. Ait olduğum zamana dönmeyi. Geçmişe...
"Her zamanki mekana gidiyoruz. Gergin olacağın bir şey yok ortada." diye konuşan Erdem'e gözlerimi devirmemek için bakışlarımı izlediğim yolda sabit tuttum. Soluğumu hızla dışarı bırakırken, "Gergin değilim, gelmek istemiyorum sadece." dedim bıkkınlıkla.
Kısa bir sessizliğin ardından, "Biraz eğleneceğiz, sende kafandakileri boşaltmış olursun fena mı?" deyince yüzümü ona döndüm.
Sözleri zihnimde tekrarlanırken, iyimser tavrı düşüncelerime ters düştü. "Şu durumda eğlenecek en son kişi benim." dediğimde sona doğru fısıltıya dönüşen ses tonuma engel olamadım. Günler öncesinde iflasımızı kutlayan adamın davetinde, şuan ise hiç bir şey olmamış gibi eğlenmeye gidiyordum. Bu ben olamam! "Evde kalmam izin vermeliydin."
Gözlerini yavaşça açıp kapatırken alt dudağını ağzının içine yuvarladı. Derin bir çekişin ardından gözlerini yoldan ayırıp kısa bir an için gözlerime baktı. Yeniden önüne döndüğünde, "Toparlamaya çalışıyorum." dedi aniden değişen tonlamasıyla. Yüzüne bariz bir hüzün yayıldı. "Eskisi gibi olmak için elimden geleni yapıyorum. Yaşadıkların bir tek seni değil bizi de sarstı, Masal. Bizden de koptun."
Söylenebilecek yada verilecek bir çok cevap vardı ama haklılığını savunan yanımla beraber, "Böyle olmasını istemezdim." diyebildim en içten sesimle.
"Düzelteceğiz..." Her zamanki takındığı anlayışlı sesiyle bana baktı. Ben dilimin ucuna sıralanan cümleleri sindiremezken, boşta olan elini dizimin üzerindeki elimin üzerine yerleştirip güven verircesine sıkınca, sessiz kaldım. "Düzelteceğim." diye ekledi ama huzursuzluğum da eksilme olmamıştı. Hala elimin üzerinde varlığını sürdüren eline bakıp başımı hafif salladım.
