Küçük yaşta annesini kaybeden Masal, şımarık ve sevgiden yoksun olarak büyür. Gösteriş ve ışıltıdan ibaret olan hayatı toz pembe iken, bir gecede tüm ışıltılar söner, ruhunu saran renkler siyaha döner. Sıradan bir mahallede kendini bulduğunda yaşant...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌿
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sanki her şey yolundaymış gibi...
Tam olarak öyle bakıyor. Ama bende hiçbir şey yolunda değildi. En azından içeri girene kadar...
"N-neden?" diye sordum afallayan ifademi düzeltmeden. Her zamankinden farklı bugün. Şık giyinmiş, saçlarına ilk kez bu kadar özen vermiş, sakallarını kesmiş, ifadesi yumuşak ve çok... Çok farklı bakıyor... Ve tüm bunlar doğru düşünmemi zorlaştırıyordu.
Başımı iki yana salladım. "Olamaz." diye mırıldanırken hala saf saf bakmayı sürdürüyordum. Beni bekliyor olamaz! Olmamalı.
Temkinli bir adım attı. Başını hafif yana yatırıp uzun kirpiklerinin arasında parıldayan gözlerini gözlerime dikti ve ellerini pantolonun cebine sıkıştırdı. Yaramaz bir fısıltıyla, "Sebep?" diye sordu. O kadar sakin bir tavrı vardı ki diğer günlere göre çok garip ve yadırganacak türden, altında mutlaka bir şey aranmalıydı ve tahminlerim doğruysa şu sakin halinin üzerindekilerle bir ilgisi vardı.
Yoğun kokusu mesafeden dolayı net bir şekilde nefesime karışırken doğru düşünmem imkansız gibi geldi. "Sebep..." Kahretsin! Hemen toparlamalıyım kendimi. Dakikalar önce düşündüklerimle şuan hissettiklerim uyuşmazken buna dur demeliydim.
Kollarımı göğsümde birleştirdim ve çenemi dikleştirip hoş görüntüsünü yüzümü buruşturarak süzdüm. "Sen beni boşuna beklemezsin. Kesin bir şey olmuştur. Kimi azarlasam diye düşünürken beni gözüne kestirdin. Öyle oldu değil mi?"
Hızla soluğumu dışarı verip çekiminden kurtularak geri çekildim. "Ama bugün yanlış kişiyi seçtin. Beni azarlamana izin vereceğimi sanıyorsan yanılıyorsun." dedim emin bir tonda. Toparlanmış halimden ödün vermemek için hatta tekrar aptallaşma ihtimali göze alamadığımdan cevap vermesine fırsat tanımayarak sabırsızca söylendim. "Söyleyecek bir şeyin yoksa odama geçeceğim." Samimi olamayan bir gülümsemeyle yanaklarımı gerdim.
