Daddy ' Yabancı

2.6

Dilara'dan...

Çantamdan anahtarı çıkararak yavaşça kapıyı açtım. Çantamı yere koyup montumu askılığa astığım sıra da konuştum.

''Ben geldim!'' Dedim.

Akif mutfaktan bana karşılık verdiğinde terliklerimi giyerek hızlıca yanına ilerledim. Akşam yemeği için bir kaç şey yapıyordu. 

''Şefimiz bugün menü de ne var?'' Dedim. 

Masaya yaslanıp sorduğum soruyla bana dönerek gülümsedi. 

''En sevdiğiniz mantı.'' Dedi. 

İnanamayarak ona baktım. Bu ara canım gerçekten çok çekiyordu ve en sevdiğim yemekti. Ellerimi çırptığımda hızlıca yanıma gelerek sarıldı. Boynuna küçük bir öpücük kondurdum. 

''Özledim.'' Dedi. 

Bir kaç gündür hem onun işleri hem benim işlerim baya yoğun geçiyordu. Aynı evde de yaşasak bile neredeyse şu bir kaç gündür görüşemiyorduk. 

''Ben de.'' Dedim. 

Sıkıca sarılmaya devam ettik. 

Asya'dan...

Filmim bittiğinde yatmak için televizyonu kapattım. Babam ve Yasemin ablanın randevusu bugün iyi geçmişti. Annemin yerini kimse tutamazdı ama o kadını da seviyordum. Koltuktan kalktığımda babamın çalışma odasına doğru ilerledim. Kapıyı çalarak içeriye girdim. Bilgisayarda iş için bir şeyler yapıyordu. 

''Bu kadar iş kolik olmanı sevmiyorum.'' Dedim.

Çalışma masasının önündeki bir koltuğa oturduğumda gülümsedi. 

''Bu ara yoğunum biliyorsun. Ama sonra rahat olacağım.'' Dedi. 

Ona bakarak kafa salladığımda aklıma avm'de ki kız gelmişti. 

''Baba bugün ki kız kimdi? Benden pek büyük gözükmüyordu. Aile dostumuz olduğunu söyledin ama tanımıyorum.'' Dedim.

Babam gözlerini evraklardan çekerek bana döndürdü. Derince bir nefes aldı. 

''Amca'nın küçükken gittiğin yazlığını hatırlıyor musun?'' Dedi. 

Kafamı salladım. Küçüktüm ama hatırlıyordum.

''Oradaki bir komşunun kızı yakın olduğumuz bir komşunun. Mağaza da karşılaştık zaten o sıra da sen geldin.'' Dedi. 

Kafamı salladım. Bana daha fazlası gelmişti.

''O kızı tanımalı mıyım sence?'' Dedim. 

Sorumla beraber kaşları çatılmıştı. Elindeki erzakları masaya bıraktı. 

''Neden? İstiyor musun?'' Dedi. 

Omuz silktim.

''Öylesine söyledim aile dostumuz ve amcam seviyorsa iyi biridir. Yaşımız da yakın o yüzden. Neyse ben yatacağımı söylemek için gelmiştim. İyi geceler bay iş kolik.'' Dedim.

Babama öpücük yollayarak odadan çıktım. 

Dilara'dan...

Nişanlımın kollarında ortak seçtiğimiz filmi izliyordum. Filmin ortalarında aklıma Selim gelmişti. Bugün onu görmeyi beklemiyordum. Doğrusu hayatım boyunca bir daha onu göreceğimi tahmin etmiyordum. Onu unutmak tam dört yılımı almıştı,dört yılın ilk yılı çok kötü günler geçirmiştim. Bir ara akıl hastanesine bile yatırmışlardı. Ama şimdi elimi tutan Akif vardı. Babam,annem vardı ve güçlüydüm. Selim'i şu son bir yıldır çok nadir hatırlıyordum. Hatırladığımda da canımı yakmıyordu. Ama bugün... Onu gördüğümde şok olmuştum. Kızını gördüğümde ise tarif edilemez duygular yaşamıştım. Akif'e Selim'i hiç anlatmamıştım. Sadece eskiden birini sevdiğimi ve beni çok üzdüğünü benim neler çektiğimi biliyordu. Benden yaşlarca büyük bir adamla sevgili olduğumu bilmiyordu. 

''Ben patlamış mısırları tazeliyim.''

Akif elimdeki boş kovayı aldıktan sonra usulca eğilip saçlarımı öptü. Ona gülümseyerek yavaşça sakallarından öptüm. Mutafa gittiğinde telefonuma baktım. Yaklaşık yarım saat önce tanımadığım bir numaradan mesaj gelmişti. Kaşlarım hafifçe çatıldı. Mesajı okumaya başladım. 

9053*****: Telefon numaranı bulmak için bir kaç tanıdığı aramak zorunda kaldım. Yıllar sonra karşılaştık ama hiçbir şey konuşamadık. Yarın eğer müsaitsen öğle saatlerinde benim evde bir kahve içebiliriz. Konuşacak konularımız da var. -Selim. 

Mesajı okuduktan sonra bir süre dizlerimi karnıma çekerek oturdum. Ben Selim'i unutmak için çok çaba sarf etmiştim. İlk günler geçti,sonra haftalar,sonra aylar,sonra yıllar geçti. Acımın hafiflemesi gerekiyordu ama katlanarak büyüyordu. Çok sevmiştim,çok aştım ama o bir anda çekip gitmişti. Ben acıların çekerken bir anda Akif girmişti hayatıma onu sürekli hayatımdan çıkarmaya çalışıyordum ama o sürekli çıkmamaya çalışıyordu. En sonunda arkadaşlığı bana iyi gelmişti. Ama bazen hiç beklenemedik bir zamanda Selim aklıma geliyordu. Bana iyi gelen her şey yok oluyordu. Daha sonrasında günler geçmeye devam etti. Bir gün Akif bana evlenme teklifi etti. İlk başta kabul etmedim. Selim hala içimde bir yerlerdeydi kabul edemezdim. Annem konuştu,babam konuştu hepsi birer birer Akif'le olmam gerektiğini söyledi. Akif benden vazgeçmedi,vazgeçmeyecekti de etrafımdaki insanlar onunla olmamı ve hayatın devam ettiğini söylüyorlardı. Biliyordum Selim'i asla unutamayacaktım ama hayat devam ediyordu. Hayatıma devam etmem gerektiğini anladım Selim'in acısını atlatmamın tek bir yolu vardı. Akif'i sevmeye çalışmak. Selim'in küçüğünü öldürmek zorunda kaldım... Ve Akif'le kocaman bir insan oldum. Artık ikinci Dilara'ydım. 

''Dilara iyi misin hayatım?''

Duyduğum sesle düşüncelerimden arınarak dizlerimi kanepeden aşağıya sarkıttım. Akif'e gülümseyerek kafamı salladım. 

''İyiyim sadece bir şey düşünüyordum.'' Dedim. 

Akif mısırları masaya koyarak ellerimi tuttu. 

''Emin misin?'' Dedi.

İyi ki hayatımdaydı,bu adam iyi ki hayatımdaydı. 

''İyiyim hadi filme devam edelim.'' Dedim. 

Selim'e vereceğim cevabı film esnasında düşünecektim.