Arkadaşlar hikayeyi devam ettiremiyorum. Ama şu ana kadar en sevdiğim hikayem bu o yüzden devam etmek istiyorum. Geçen bölüm bazılarınız devam et demişsiniz. Hikayeye devam👌🏻 Ama şöyle bir şey yapacağım. Hikaye kaldığı yerden devam etmeyecek. Yıl atlatacağım. Hikayemi böyle sever misiniz bilmiyorum ama bir deneyelim olur mu?
5 Yıl Sonra Yazar'dan..
Beş yıl geçmişti uzunca bir beş yıl herkesin hayatında çok şey değişmişti. Dilara istediği ünivirsteyegirmiş,kazanmış ve mezun olmuştu. Selim söylediği gibi Atina'ya yerleşmiş işini orada açtığı bir şirkette devam ettiriyordu. Dilara'nın ailesiyle hiçbir sorunu kalmamıştı. Hatta annesiyle hiç olmadığı kadar yakındı. İzmir'de okuduktan sonra akademisyen olarak devam ediyordu. için ailesiyle ayrı yaşıyordu. Ailesi İstanbul'da o İzmir'deydi ama sürekli annesini ve babasını ziyarette gidiyordu. Dilara'nın tek sorunu yıllarca aklını kurcalayan ve bazı geceler onu uyutmayan ilk zamanlarda onu depresyona sokan,hasta eden Selim'in gidişiydi. Hala onun neden gittiğini bilmiyordu. Bunun sebebini hem aradı,Selim'i hep bulmaya çalıştı ama bulamamıştı. Selim telefon numarasını her şeyini değiştirmişti. Gene bir gün dersten çıkıp avmye bir kaç eksiğini almaya gitmişti.
Dilara'dan...
Bu avm'ye geldiğimde her zaman uğradığım ve bir arkadaşımın çalıştığı mağazaya girdim. Kardelen beni kapıda karşıladığında hızlıca sarıldık.
''Bebeğim nasılsın?'' Dedim.
Ayak üstü biraz sohbet ettikten sonra beni yeni ürünlerin yanına götürecekti ki gördüğüm manzarayla olduğum yerde kalmıştım. Bu bir şaka olmalıydı değil mi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Hey Dilara orada mısın? Beni dinliyor musun.'' Dedi.
Ona bakmadan kafamı iki yana salladım. Selim hala beni görmemişti. Hızlıca Kardelen'e döndüm.
''Kardelen bir tanıdığımı gördüm. Sen yeni ürünleri çıkar ben hemen geliyorum.'' Dedim.
Kardelen kafasını sallayarak ürünlerin olduğu yere ilerlediğinde Selim'de elinde ki ceketi yerine koymuştu. Hala beni görmemişti. Bir kaç saniye yanına gidip gitmemeyi düşündüm. Aradan beş yıl geçmişti... KOCAMAN beş yıl... Bana hiçbir açıklama yapmadan terk edişinin üstünden tam tamına beş yıl geçmişti. O gittikten sonra yaşadıklarımı bilmiyordu. Geceler boyunca sesimin çıkmayışını,kendimi odama kilitleyişim ve bir ay boyunca oradan çıkmadığımı,aylarca tedavi gördüğümü ve daha da kötülerini bilmiyordu. Ama bilmediği bir şey daha vardı. Büyümüştüm. Değişmiştim. O eski saf kız değildim. Artık onun küçüğü değildim. Artık onda değil bendeydi sıra bu yüzden kendimi toparladım. Omuzlarımı dikleştirdim ve gülümseyerek arkasına adımladım. Arkasında olmama rağmen beni farkettmediğinde boğazımı temizliyor gibi yaptım ve konuştum.
