*Bol bol yorum yapın lütfeen tepkilerinizi merak ediyorum.
Dilara'dan...
Selim'in burnu yanaklarıma değdiğinde içimdeki hisleri durdurmak istedim. Ondan uzaklaşamıyordum. Ne kadar denesim de yapamıyordum.
''Ben sana hala çok aşığım küçüğüm.''
Selim'in dudakları dudaklarıma yaklaştığında gözlerimi kapattım. Küçüğüm... Selim'in burnu burnuma değdiğinde yanımızdan gelen bir sesle irkildim.
''Hocam dekan size acil odasına çağırıyor. Çok acil olduğunu söylediği için aranıza girdim. Özür dilerim.''
Yanımdaki öğrencim konuştuğunda hızlıca Selim'den ayrılarak geriye doğru adım atarak öğrencime baktım.
''T-Tamam canım teşekkür ederim. Sen gidebilirsin.'' Dedim.
Öğrencimin suratındaki ifadeyle iç çektim. Bu anı bozduğu için gerçekten kötü gözüküyordu. Ama ben ona teşekkür etmeliydim. O olmasaydı Selim'le öpüşecektik ve hayatımın hatasını yapacaktım. Öğrencim yanımızdan uzklaştığında Selim'e döndüm. Selim uzaklaşan öğrencimin arkasından öyle bir bakıyordu ki gülmemek için kendimi zor tuttum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öğrencime az önceki anı bozduğu için sinirliydi.
''Selim böyle bir şeyi yaşamak istemezdim. Esra'nın gelmesi iyi oldu.'' Dedim.
Selim bu laflarımdan sonra yüzündeki kasılmayı artırdı. Daha çok sinirlenmişti.
''Selim?''
Kafasını iki yana salladı ve konuşmaya başladı.
''Bunu yaşamak isterdin. Bunu yaşamak istediğin için yanağına dokunmama izin verdin. Dilara biliyor musun ben sana hala eskisi gibi aşığım bunu söylemekten çekinmiyorum. Benim dokunuşuma sessiz kalıp devam ettirdiğin için sen de beni seviyorsun. Bunu ne kadar saklasan ne kadar inkar etsen de bu böyle bunu biliyorum. Ben senin bu tavırlarından sıkıldım. Beni istemiyorsan gözlerin ve tüm kalbinle bana bunu söyle ama sen yalan söylüyorsun. Beni seviyor ve istiyorsun ama ben artık yoruldum. Cesaretini toplarsan gelir elimi tutarsın ha toplayamazsan da nişanlınla sana mutluluklar dilerim. Benim artık senin peşinden koşacak halim kalmadı. Gurumu da emekleri mi de yeterince mahvettin benim söyleyeceklerim bu kadar şimdi gidiyorum.''
Selim benim bir şey söylememe izin vermeden hızlıca arkasını dönüp uzaklaştığında arkasından baka kaldım.
*
Selim'den...
Asya'nın ısrarları üzerine Yasemin'le buluşmak için söylediği cafeye ilerliyordum. Sabah neredeyse Dilara ile öpüşeceğimiz aklıma geldiğinde ellerimin titrediğini farkettim. Bu kız beni mahvediyordu. Ben hayatımda kimseye bu kadar aşık olmamıştım. Kızımın annesini bile hiç bu kadar sevmemiştim. Ama artık yorulmuştum bu ilişkinin peşinden hep ben koşmuştum. Hep ben ilerletmeye çalışıyordum. Yıllar önce onu bırakıp gitmiştim ama hem eski karımın tehditlerini,hem Dilara'nın annesi beni buna mecbur bırakmışlardı. Ben yıllarca içimde bu acıyla hayatıma devam etmiştim. Asya bana yardımcı olmaya çalışıyordu. Yasemin'i hayatıma sokarak onunla mutlu olmamı istiyordu. Dilara'dan uzaklaşmam gerektiğini artık onu unutmam gerektiğini düşünüyordu. Belki de haklıydı... Yasemin çok güzel,çok samimi bir kadındı ve beni de sevdiği her halinden belliydi ben nasıl Dilara'nın yanında on beş yaşındaki ergenlere dönüyorsam Yasemin'de benim yanımda öyle oluyordu. Yasemin'in konum attığı cafeye girdiğimde beni karşılayan garsona selam verdim. Gözlerimle Yasemin'i aradığımda beni farketmiş ayağa kalkmıştı. Yasemin'i kırmamaya çalışıp bugün her şeyi bitirecektim. Ama bunu Dilara'nın kararından sonraya ertelemeye karar verdim. Ben Dilara'dan sonra hep mutsuz bir adam olmuştum. Eğer Dilara her şeye rağmen Akif'i seçerse ben de kızımı kırmayıp Yasemin'i seçecektim. Masaya ilerlediğimde Yasemin'in yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu.
