102K olmuşsuz hepinize çok teşekkür ederim canlarıım🦋 ✨
Anahtarı kapıya taktığım sıra da Kerim'e dönerek gülümsedim. Onunla çok güzel bir akşam geçirmiştim. Benim gülümseme o da gülümsedi.
"Hadi içeriye gir üşüme." Dedi.
Hava gerçekten soğuktu. Onu onaylayarak kapıyı açtım.
"İyi geceler! Yarın bir şeyler yapalım." Dedim.
Kafasıyla onayladığında evin içine girdim. Annem ve kardeşim uyumuştu. Bunu kapalı olan ışıklardan anlamıştım. Yüzümdeki gülümsemeyle odama ilerledim. Kapıyı açtıktan sonra ceketimi çıkararak ışığı açmaya yöneldim. Açtığım da tişörtümü çıkararak yatağın üstüne atarak arkamı döndüm. Arkamı döndüğüm gibi neredeyse çığlık atacaktım ki ağızımı eliyle kapatmıştı. Karşımda Selim duruyordu. Hemen yatağıma ilerleyerek tişörtümü giydim ve ona baktım.
"B-burada ne işin var? Beni korkuttun." Dedim.
Gayet rahat bir tavırla ellerini ceplerine soktu.
"Artık benden korkmaya da mı başladın?" Dedi.
Ona göz devirerek baktım. Yaptıkları beni artık korkutuyordu. Eskisi gibi davranmıyordu.
"Normal davranmıyorsun. Burada ne işin var? Annemin haberi var mı?" Dedim.
Kafasını iki yana 'hayır' anlamında salladı. Benimki de soruydu tabiki annem burada değildi.
"Peki neden burdasın?" Dedim.
"Kerim'le eğlendi mi?" Dedi.
Benim soruma cevap vermek yerinde kendi sorusunu yöneltti. Beni duymamış gibi davranmıştı. Ondan korkuyordum ama gerçekleri söyleyecektim.
"Evet çok eğlendik sanırım uzun süredir geçirdiğim en güzel gündü." Dedim.
Selim'in duydukları hoşuna gitmemişti. Bunu yüzünden görebiliyordum. Bana arkasını döndüğünde bunu neden yaptığını anlayamamıştım. Yaklaşık bir dakika öyle durdu. Daha sonrasında bana dönerek adımladı. Geri kaçsam bile üstüme geleceğini biliyordum. Durmayı tercih ettim. Sağ elini yavaşça yüzüme çıkardı. Yanağımı okşadığında yutkundum. Dokunuşuyla gözlerim kapandı. Bu duygu..
"Bunu bize neden yapıyorsun Dilara?" Dedi.
Sesiyle beraber gözlerimi açarak ona baktım. Bunu yapamazdım. Yine kendimi ona bırakamazdım.
"Çünkü bu çok yanlış." Dedim.
Selim'den bir kaç adım uzaklaştığımda gözlerindeki şaşkınlığı gördüm. Ona sırtımı dönerek ellerimi ağızıma götürdüm. Ağlamamak için kendimi çok tutuyordum. Şu an olmazdı,hayır ağlamamalıydım.
"Yanlış mı? Eskiden öyle düşünmüyordun. Sadece biz olalım yeter diyordun. Şimdi ne değişti?" Dedi.
Duyduğum soru karşısında hızla ona dönerek sinirle konuştum.
"Selim bir çocuğun var! Benden sadece bir kaç yaş küçük bir kız çocuğun var sen bunun sorumluluğunu yükünü anlamıyor musun?"
Sustu,hiçbir şey söyleyemedi. Zaten söylenecek bir şey yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O konuşmayınca ben devam ettim.
"Biz diye bir şey artık yok. Olmayacakta. Lütfen beni bırak artık. Bak yakışıklı adamsın git kendi yaşıtında bir kadına aşık ol. Onunla ol ben seninle artık olamam. Evet bu çok acıtıyor,bu çok üzüyor ama bu doğru olan. Sen de artık bunu gör lütfen şimdi çıkmanı istiyorum odamdan. Bir daha da seninle görüşmek istemiyorum. Bu durum benim için zaten çok zor sen de daha fazla zorlaştırma.." Dedim.
Hiçbir şey söylemedi,söylemekte istemiyor gibiydi gözlerindeki yaşların akmasına izin verdi. Ceketinin sol kolunu yukarıya kıvırdı bileğindeki bilekliği yatağımın üstüne koydu.
"Senin hediyendi çok severek almıştın." Dedi.
Burukça gülümseyerek odamdan çıktığı an dizlerim zeminle buluştu. Ellerimi dudaklarıma bastırarak hıçkırı hıçkıra ağladım. Bu çok acıtıyordu. Kahretsin! Bu acıyla nasıl yaşayacaktım..
* Sırt çantama son kez baktım. Hiçbir şey unutmamıştım.
Gezi otobüstüne ilerlediğimizde gözlerim Selim'i aradı burada yoktu. Zaten bu geziye katılmasını beklemiyordum. Kerim'de yoktu beraber gidecektik. Ona mesaj attım. Yolda olduğunu söyledi.
"Bu bir haftalık tatil benim için çok güzel olacak." Dedim.
Annem kafasıyla bana bakarak onayladı. Kerim'le geçireceğim bir haftalık tatil belki de önüme yeni kapılar açacaktı. Bunu görecektik. Acılarımı bu tatil hafifletecekti. Bunu biliyordum. Otobüst kapıları açıldığında yazlıktaki herkes içeriye girmek için adımladı.
"Hadi biz de girelim."
Anneme baktığında annemin karşıya baktığını gördüm.
"Geldi." Dedi.
Annemin gülümseyerek baktığı yere baktığımda kalakaldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selim neden gelmişti ki? O herkesin katıldığı gezilerden hiç hoşlanmazdı. Tıraş olmuştu ve harika gözüküyordu.
"O niye katıldı geziye?" Dedim.
Anneme döndüğümde annem Selim'e ilerlediğinde sarıldılar. Bu bir şaka olmalıydı? Selim bana hiç bakmayarak anneme gülümsediğinde bunun bir şaka olması için dua ettim. Annemler yanıma geldiğinde Selim bana baktı.
"Merhaba Dilara."
Bana elini uzattığında istemeyerek ona elimi uzattım.
"M-merhaba." Dedim.
Sesim kekelediği için kendime küçük bir küfür ettim. Annemle Selim otobüste binecekken arkamdan bir ses duydum.
"Dilara!"
Kerim'i gördüğümde koşarak ona sarıldım.
"Yetişemeyeceğini düşündüm." Dedim.
"Yetiştim yetiştim." Dedi.
Gülümseyerek sarıldığımızda elini uzattı. Elini tuttum.
"Hadi binelim." Dedi.
Kafamla onayladığımda el ele annemlerin yanına ilerledik. Selim ilk elimize sonra bize baktı. Ardından önüne dönerek annemin belini tuttu ve otobüste bindiler.
