||•κεφ.11ο•||

3K 142 2
                                    

Έφτασα στην καφετέρια και είδα την Ρου να κάθεται σε ένα τραπέζι.

<< που σαι ρε! >> είπε και σηκώθηκε να με αγκαλιάσει.
<< και για πες τι με ήθελες? >>
<<ο Νίκος! >> απάντησε
<< τι εγινε>> απάντησα και σοβαρεψε το ύφος μου.
<< έχει τη Ελπιδα>>είπε και γούρλωσα τα μάτια μου τόσο που ενιωθα οτι θα πεταχτούν έξω.
<< όχι ρε πουστη>> είπα και κοπανισα ελαφρά το χέρι μου στο τραπεζάκι.
<<ποτε έγινε αυτό ρε πουστη μου και δεν πήρα πρέφα! >>ρωτησα
<< χθες το βράδυ μετά τη πορεία που γύρναγε σπίτι>>
Έκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας να σκεφτώ κάτι.

[...]

Καθώς περπαταγαμε με την Ρου στη γειτονιά μου χτύπησε το τηλεφωνο μου και το σήκωσα.

<< ποιος? >>
<< Θ.. Θε.. Θεο>> άκουσα τη τρεμαμενη φωνή της Ελπίδας και εκανα νόημα στη Ρου.
<< Ελπίδα είσαι καλά? Που είσαι? >>
<< εδώ μου κάνει παρεα>> ακούστηκε η αηδιαστική φωνή του.
<< ΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΠΊΔΑ ΝΑ ΦΎΓΕΙ ΤΏΡΑ ΠΟΥΣΤΗ!! >>

Ούρλιαζα σαν τη τρελή και τότε μου ήρθε μια φλασια και άρχισα να τρέχω δυστυχώς προς το αστυνομικό τμήμα.

Τον είχα ακόμα στο ακουστικό και προσπαθούσα να κρατήσω επαφή.

Έφτασα μαζί με τη Ρου σε χρόνο ρεκόρ και άρχισα να τρέχω προς τα μέσα.

<<εεεε που...?>>, << βουλωστο>> πήγε να μας σταματήσει ο μπάτσος από πριν αλλά τον διέκοψε η Ρου.

Μπήκα φουριοζα μέσα στο γραφείο του Άρη και πριν μιλήσει του έκανα νοημα να σκάσει.

<< δωσε μου τη Ελπίδα>>
<< έλα σε θέλει η φιλενάδα σου>> άκουσα να της λέει.
<< Θεό μου φο..φοβαμαι>> είπε με λυγμούς.
<< Ελπίδα μου δεν φοβόμαστε εμείς, είσαι δυνατή, τώρα κάνε πως μου μιλάς για να βοηθήσω>>
<< εντάξει>> είπε και γύρισα στον Άρη

<< εντόπισε τώρα αυτό το κινητό>>
<< γιατ-....>> πήγε να ρωτήσει..
<< ΔΙΑΟΛΕ ΚΆΝΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΠΡΆΓΜΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ>> είπα και χτύπησα δυνατα το χέρι μου στο γραφείο του.

Χωρίς να πει τίποτα άλλο αρχισε να ψάχνει.

<< Μην τολμήσεις να αγγίξεις ούτε μια τρίχα της γαμημενε>>
<< τι και αν το κάνω? Τι θα μου κάνεις Θεοφανακι μου? >> ρώτησε γεμάτος ειρωνεία.
<< ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΜΕ ΤΑ ΊΔΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΧΈΡΙΑ, ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΌΤΙ ΕΓΏ ΔΕΝ ΔΙΣΤΆΖΩ ΣΕ ΤΈΤΟΙΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ>>είπα με μίσος και κοίταξα τον Άρη που με κοίταζε έντονα.

Ο δικός μου μπάτσος Where stories live. Discover now