Ο δικός μου μπάτσος

||•κεφ.39ο•||

Άρης POV

<<Άρη μπαινω για μπανιο>> είπε η Θεοφανία

<<μα θέλω να κάνω εγω>> ειπα καθώς έμπαινα μέσα στο δωμάτιο

<<δεν μπορείς να περιμένεις έχω και άλλα να κανω>> είπε και πήρε τις πετσέτες της

<<ε τότε πάμε μαζί, έχουμε αρκετό καιρό που δεν έχουμε κάνει μαζί>> είπα και έβγαλα το παντελόνι μου

<<υποσχεσαι πως θα κάνουμε μόνο μπάνιο?>> ρώτησε με σηκωμένο φρύδι και γέλασα

<<promise, promise >> είπα σηκώνοντας τα χέρια μου ψηλά

Μπήκαμε και οι δύο στο μπάνιο και βούλιαξα κατευθείαν στο καυτό νερό καθώς κοιτούσα την Θεοφανία που ξεντυνοταν

<<μωρό μου?>> ρώτησα και γύρισε να με κοιτάξει

<<μεγάλωσε το στήθος σου?>> ρώτησα και το κοίταξε

<<ξέρω γω?>> απάντησε και συνέχισε να ξεντυνεται

<<βρε μήπως είσαι έγκυος και το στήθος σου πρήζετε γιατί μαζεύει γάλα?>> ρώτησα και με κοίταξε με ένα ύφος που δεν μπορούσα να προσδιορίσω

<<δεν έχει πρηστεί μόνο το στήθος μου ξέρεις αλλά και τα συκώτια μου από τις πολλαπλές μαλακιες που πετάς χωρίς σταματημό όλο το είκοσι τετράωρο>> είπε έντονα και εξισα το κεφάλι μου

<<τι σκατα έχεις πάθει με το θέμα της εγκυμοσύνης?>> ρώτησε και μπήκε μέσα στη μπανιέρα

<<δεν ξέρω απλά θα μου άρεσε να έχω ένα μικρό τέρας να τριγυρνάει στα πόδια μου>> είπα με χαμόγελο καθώς το έκανα εικόνα

<<Άρη με πιέζει το μόριο σου>> είπε και γέλασα

<< ε δεν σου φταιω εγώ να μην καθόσουν πάνω του>> απάντησα και ξεφυσηξε

[...]

<<έτοιμος>> αναφώνησα
<<και εγω>> είπε η Θεοφανία και την κοίταξα

<<ωραίο φόρεμα, που το βρήκες?>> ρώτησα καθώς κοίταζα καλά καλά το υπέροχα εφαρμοστό μαύρο φόρεμα με σκίσιμο στο δεξί πόδι

<<είναι το δώρο των Χριστουγέννων που μου έκαναν οι γονείς σου. Έχουν πολύ καλό γούστο>> είπε και έκανε μια σβούρα

<<γονίδια>> απάντησα υπερήφανος
<<ναι κρίμα που δεν το απέκτησες και εσυ>> είπε

<<το ξέρεις ότι μόλις τώρα προσέβαλες τον εαυτό σου έτσι?>> ρώτησα γελώντας