Ο δικός μου μπάτσος

||•κεφ.21ο•||

Μα αυτός δεν είναι ο Άρης?

Τι σκατα κάνει στο σπίτι του Τόλη?

Κλείδωσε τη πόρτα του σπιτιού και ανέβηκε στη μηχανή του.

Έχει και τα κλειδιά του σπιτιού του?

Λες να είναι αδέρφια?

Μα πως γίνεται ένας της ράτσας μου να τα πηγαίνει καλά με τον μπάτσο αδερφό του?

Ξαδέρφια?

ΑΑΑΑΑ ΕΛΕΟΣ, ΘΑ ΚΆΤΣΩ ΝΑ ΤΟ ΨΆΞΩ!

Με αυτές τις σκέψεις επιτάχυνα το βήμα μου και πήγα στο σούπερ μάρκετ.

Πήρα αρκετά πράγματα και βιαστικά βιαστικά γύρισα σπίτι.

Ξεκλειδωσα και μπηκα στο σπίτι του Στεφ.

<<γύρισες? >> ρώτησε
<<όχι στο δρόμο είμαι ακόμα, έρχομαι σε λίγο>> απάντησα ειρωνικά και πήγα στην κουζίνα

Άρχισα να τακτοποιώ τα πράγματα χωρίς όμως να σταματήσω να σκέφτομαι αυτό που πριν από λίγο είδα.

Τελείωσα και πήγα γρήγορα στο σαλόνι.

<<Στεφ μπορώ να πάρω το λαπτοπ σου? >> ρώτησα και άφησε το παιχνίδι και γύρισε να με κοιτάξει

<<Ναι, αλλά εμ...εισαι καλά φαινεσαι λίγο ανήσυχη! Έγινε κάτι?>> είπε και ήρθε προς το μέρος μου.

<<ναι ναι καλά είμαι. Που είναι το λαπτοπ είπες? >> είπα

<<δεν ειπα>> απάντησε

<<καλά εμ αν μπορείς φερτο στο δωμάτιο>> του είπα και μπήκα στο δωμάτιο.

Άρχισα να ξεντυνομαι και είχα μείνει με τα εσώρουχα ψάχνοντας τις πιτζάμες μου.

<<Θεοφανια σου εφερ-...>> έλεγε ο Στεφ καθώς έμπαινε στο δωματιο.

<<ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΤΣΟΠΑΝΗ, ΠΟΡΤΑ! ΠΟΡΤΑ>> φώναξα και κάλυψα το σώμα μου.

<<Σιγά ρε μωρο, σε έχω δει και τελείως γυμνή πως κάνεις έτσι >> είπε και άφησε το λαπτοπ στο γραφείο του.

<<ναι δίκιο έχεις σορρυ>> απολογηθηκα

<<σιγά ρε, ενιγουει εγώ θα είμαι κάτω αν χρειαστείς κατι>> είπε και άνοιξε την πόρτα να φύγει

<<θενκιου>> είπα και αφού ντύθηκα κάθισα βιάστηκα στο γραφείο.

Άνοιξα το λαπτοπ αλλά έχει κωδικό ο μαλακας

<<ΜΩΡΉ ΠΟΥΣΤΡΑ ΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙ Ο ΚΩΔΙΚΟΣ ΣΟΥ? >> φώναξα για να με ακούσει

<<ΜΕ ΑΓΓΛΙΚΑ stefmounaros58>>φώναξε πίσω