Chapter 25 FBBF - Jayden liit

7.8K 153 1
                                    

Reminder: Please support my story by hitting the "vote" button of this Chapter as your support. Thank you po!


Chapter 25 FBBF

Yoshabel's POV

Nandito na kami ngayon sa apartment hinatid kami ni Jayden, akala ko nga ipipilit nya na doon kami umuwi sa condo nya, pero hindi muna ako pumayag para na rin sa kambal.

At ayun, napapayag ko naman agad sya.

Katatapos ko lang magpalit at bumaba muna ako sa sala, I want to watch movie first.

Pababa na ko ng makita ko si Yosh na nanonood ng TV sa baba. Tinignan ko kung ano yon, yung paborito pala nitong Spongebob Squarepants. Naalala ko na naman ang pakikitungo nya sa Daddy nya kanina, kailangan ko nga pala syang kausapin. Ito kasi ang mahirap sa batang matalino ehh, masyadong sensitibo sa lahat ng bagay.

"melabs, why are you still awake?" tanong ko dito.

The kid looked at me.

"I'm not yet sleepy Mom" he answered

Umupo ako sa tabi nya at niyakap ko sya.

"melabs?" - ako

"Yes po?" tanong nito

"Hindi ka ba masaya na nandyan na ang daddy mo?" tanong ko. I didn't get any answer coming from him.

"What's the problem?" - ako

"I don't like him Mom" he answered while still looking at the monitor

"Bakit naman?" - ako

"He hurt you back then" he answered

"Di ba I told you that once someone has committed mistakes to you, be open for forgiveness?" I said

"Yes Mommy" sabi nya.

"You should do the same to Daddy" sabi ko.

"Bakit ikaw po ba? Pinatawad mo na po ba sya?" bigla syang tumingin sakin

"melabs, only if you would know that it is your father who forgives me, and yes, I have already forgiven him with the shortcomings he had commited" tuloy-tuloy kong sabi.

"But Mommy, nakita ko po sya kung gano sya kagalit sayo sa office that's why I don't like him" nalukot na itsura nito, hindi na sya malungkot, bigla ng kumulit ang itsura nito.

Maya-maya pa ay may narinig kaming nag-doorbell at agad naman kaming napatingin sa pintuan.

"Ako na po Mommy" ngiting sabi nya.

"Okay meLabs," at nakita ko na nga syang tumakbo papunta sa pintuan

Narinig kong bumukas ang pinto at bigla namang sumara ito ng malakas.

Nakatuon pa rin ang mga mata ko sa t.v. pero maya-maya lang ay narinig ko ang tunog ng doorbell. Tiningnan ko ang pinto.

"Yosh, bakit hindi mo binubuksan yan, kanina pa yan ahh?" pagtataka ko.

"Wala Mommy stranger lang" sagot nya habang naka harang ang katawan nito sa pinto.

Pero patuloy pa rin sa pagtunog ang doorbell kaya tumayo na ako at lumapit dito.

"No Mommy! You should not open the door, there's zombie outside" pagpipigil nito sakin. Natawa naman ako sa ginawi ng anak ko.

"Mommy wag na po" sabi pa nya.

Tinitigan ko lang sya ng maigi.

At iyon na nga tumabi na sya then I opened the door.

Nagulat ako kung sino ang nasa labas nito.

Fixing the Broken, Breaking the Fixer (BOOK 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon