Fixing the Broken, Breaking the Fixer (BOOK 1)

Chapter 40 FBBF

Reminder: Please support my story by hitting the "vote" button of this Chapter as your support. Thank you po!

Chapter 40 FBBF

Yoshabel's POV

"Let's go Kids, your Mommy and Daddy need to talk" rinig kong sabi ni Alex at sumara na ang pinto.

Hindi ko makita ang mukha nya dahil hanggang ngayon ay nakayakap pa sya sakin and I'm doing the same thing.

"Hon, the pictures, our pictures, it didn't mean any---

"Ssshhhh," pagpipigil ko sa kanya at napatingin sya sakin.

Nginitian ko lang sya then I carry her in our bed pagkatapos ay umupo na sa kama.

Kitang-kita ko sa kanya ang pagod sa mga mata ngunit ang kakisigan nito at taglay na angas sa mukha ay nandoon pa rin. Siguro ng malaman nya na may nagpadala sakin ng pictures nila ni Elaine ay agad itong umuwi.

"You don't need to explain everything, I trust you!" sabi ko sa kanya. "Aaminin ko, the moment I saw the pictures, bigla akong nasaktan at nagduda sayo, but part of my heart said that I have to trust." Dagdag ko pa.

"And now that you're in front of me, I don't care what that's pictures are all about, kahit ba dalawa kami o marami kami dyan sa puso mo. Ang mahalaga," I suddenly paused and looked at him.

"Wag mo lang akong iiwan. Dahil hindi ko na kakayanin." At mas lalo pang lumandas ang mga luha ko.

Pagkasabi ko niyon ay mabilis nya akong ikinulong sa kanyang mga bisigy nya.

"Hinding-hindi na talaga kita iiwan, at hinding-hindi ka na mawawala pa sa piling ko Hon." Rinig kong sabi nya.

Lahat ng takot ko kanina ay nawala at lahat ng pangamba ko ay napalitan na ng kasiyahan.

"Hon." Rinig kong bulong nya.

"Ano yon?" Agad nya akong nilayo sa kanya at magkatapat na ang aming mga mukha.

"Sorry hah, we're almost there." dagdag pa nya.

"What do you mean?" humiwalay nako sa kanya.

"Sa condo ko, pumasok si Elaine doon, and we make out, but when she kissed me, that's when I remembered you. That's when I realized that it is your lips whom my lips were keep on looking for. That's also the time when I have gotten back all my senses. " hinawakan ng isang dalari nya ang mga labi ko.

"Pinaalala nito na ito lang talaga ang pinakahinahanap-hanap ng mga labi ko" - He said then I kissed him and hugged him.

"Na-miss mo ba ako?" tanong nya.

Bigla ko naman syang binatukan.

"ARAY! WHAT'S THAT FOR?" rinig kong tanong habang hinihimas ang ulo nito na binatukan ko.

"WALANG HIYA KA! BAKIT HINDI MO KINO-CONTACT HAH?" pagalit na tanong ko sa kanya. "WALA KA MAN LANG TAWAG O TEXT MAN LANG! PINAPAG-ALALA MO PA KAMI DITO." Dagdag ko pa sa kanya.

"O wait lang ang puso, sige ka, magiging mainitin ang ulo ni baby natin, isang buwan nalang oh" pag-aalo nya sakin.

"Wag mo kong madaan-daan dyan hah!" - ako

"Kapag kasi tumawag ako at marinig ko man lang ang boses mo at ng mga bata, baka bigla akong umuwi at hindi ko na matapos ang kaylangan kong gawin doon." Paliwanag nya. Pero hindi ko parin sya tinitingnan.

"Hon sorry na ohh" sabi nya sakin sabay yakap.

"Uyy, wag ka nang magalit" he touched my face and face it to him.