ငါမင်းကိုတာဝန်မယူစေချင်ဘူး//IDWYTBR// (Myanmar Translation)

Chapter-7 The coward is worried

Zawgyi

လြန္​ခဲ့တဲ့ႏွစ္​နာရီ​ေလာက္​ကို ျပန္​သြားၾကည္​့ရ​ေအာင္​။

လင္​က်န္​းရီ​​ေၾကာင္​့ပင္​ပန္​း​ေနတဲ့ ​ေကာင္​​ေလးက ​ေလွကားထစ္​​ေတြကို ႀကိဳးစားပမ္​းစားတက္​​ေနသည္​။၇လႊာဆိုတဲ့ အမွတ္​အသားကိုျမင္​ၿပီး​တဲ့​ေနာက္​မွာ​စုဇစ္​​ေယာင္​ ဆက္​မတက္​​ေတာ့​ေခ်။​ေနာက္​ဆံုးမွာ​ေတာ့ သူ​ေရာက္​ၿပီ!။

​ေသစမ္​း!ဘယ္​သူကအဲ​ေလာက္​ကံဆိုးမွာတဲ့လဲ။တစ္​ညတာကို ျဖတ္​သန္​းၿပီးတဲ့​ေနာက္​မွာ ​ေၾကာက္​လန္​႔စိတ္​​ေတြ​ေဒါသ​ေတြႏွင္​့အတူ သူဟိုတယ္​လ္​ထဲက ထြက္​​ေျပးလာခဲ့သည္​။ကံဆိုးခ်င္​လြန္​း​ေတာ့ ဓာတ္​​ေလွကားက ပ်က္​​ေနျပန္​၏။

သူ႔ရဲ႕ၿပီးခဲ့တဲ့ဘ၀မွာ လင္​က်န္​းရီႏွင့္​အတူ တစ္​ညတာကုန္​ဆံုးၿပီးတဲ့​ေနာက္​ ​ေနာက္​​ေန႔​ေန႔လည္​၂နာရီ​ေလာက္​ထိ အိပ္​​ေနခဲ့တာျဖစ္​သည္​။ထိုအခ်ိန္​က ဓာတ္​​ေလွကားက ပ်က္​မ​ေနခဲ့​ေပ။ၾကည္​့ရတာ ခဏတာ​ ပ်က္​သြားျခင္​း ျဖစ္​ရမည္​။ဒါ​ေပမယ္​့ ျပင္​ၿပီးသြားတဲ့အထိ မနက္​၇နာရီထဲက ​ေစာင္​့​ေနရသည္​ထက္​စာလ်ွင္​ ​ေလွကား​ေတြသံုးၿပီး ခပ္​ျဖည္​းျဖည္​း သြားရတာက ပို​ေကာင္​း၏။

ကံ​ေကာင္​း၍ သူ​ေနတာက ခုႏွစ္​လႊာမွာျဖစ္​သည္​။ဆယ္​့ခုႏွစ္​လႊာမဟုတ္​​ေခ်။သို႔မဟုတ္​ပါက သူ​ေသသြားႏိုင္​၏။

နားက်င္​မႈ​ေတြနဲ႔ အားနည္​း​ေနတဲ့​ေျခ​ေထာက္​​ေတြကိုသံုးၿပီး တံခါး​ေပါက္​နားကို​သြားလိုက္​သည္​။စုဇစ္​​ေယာင္​ သူ႔ရဲ႕လက္​​ေတြဟာတုန္​ယင္​​ေနၿပီး ​ေသာ့​ေပါက္​ထဲကို​ေသာ့တံထိုးဖို႔ခက္​ခဲ​ေနတာကို ​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။​ေသာ့တံ၀င္​သြားဖို႔ အခ်ိန္​အၾကာႀကီး ယူလိုက္​ရသည္​။အခန္းထဲကို​ေရာက္​တာနဲ႔ ဆိုဖာဆီတန္းတန္​းမတ္​မတ္​​သြားၿပီး ပစ္​လွဲကာညည္​းညဴမိသည္​။
ဘယ္​လို​ေတာင္​ နာ​ေနရတာလဲ!

ဆယ္​မိနစ္​​ေလာက္​ၾကာတဲ့အခါ လိပ္​တစ္​​ေကာင္​နီးနီး ျဖည္​းျဖည္​း​ေလးသာ ​ေရြ႔လ်ား​ေနရတဲ့ စုဇစ္​​ေယာင္​ဟာ ​ေရခ်ိဳးခန္​းထဲကို ကိုယ္​လက္​သန္​႔စင္​ဖို႔ ၀င္​သြားႏိုင္​၏။