BS02: The Mafia Boss Son(Under Revision)

Chapter 39

Continue...

"What the hell is this code? Wala akong alam dito, Riley. Ikaw, subukan mong basahin baka magka-ideya ka kung paano itama," bulong niya sa akin at nilapit pa ako sa tablet. May letrang naghihiwalay, gumagalaw ito sa tablet. Sinubukan kong I-arrange lahat ngunit wala akong mahanap na tamang letra.

"There's a timer, Riley. Kapag hindi mo pa matapos 'yan, sasabog ang maze na 'to at mamamatay tayo," mabilis akong lumingon sa kanya tsaka nagmura. Bullshit!

Nanginginig ang mga kamay ko habang tinitingnan 'yung timer. Wala parin akong mahanap na sagot and this is so fvck up! Pinagpawisan na ako ng malagkit dito, but still I can't find the answer to correct the letters.

Pinikit ko ng mariin ang mga mata ko, pilit kong inaalala ang bawat salita na alam ko. Baka makatulong ito.

KATE MIH NWOD

"The time is running! Fvck! Kung pwede lang sirain 'tong bagay nato, kanina ko pa ginawa! Nakakairita!" maktol ni Almika ngunit hindi ko siya pinansin.

"Oh come on! Matagal pa ba 'yan?" iritado kong minulat ang mga mata ko at sinamaan siya ng tingin.

"Will you please shut the fvck up! Nag-iisip ako!" iritang singhal ko. Umikot naman 'yong mga mata niya at sumenyas na sumusuko. Pinagpatuloy ko na lamang ang pag -iisip ko hanggang sa may salitang lumabas sa bibig ko kasabay nito ay ang warning ng timer!

"Goddamn it! 10 seconds na lang!" Nataranta ako sa sigaw niya kayat mabilis kong tinipa sa tablet 'yung salitang nag-pop up sa utak ko.

TAKE HIM DOWN

Pagkatapos kong tinipa 'yun, dahan-dahang humina 'yung timer at biglang nag iba ang kulay ng paligid. Lumingon ako kay Almika na ngayong manghang-mangha.

"Nahanap mo ang lagusan, Riley! Makakalabas na tayo rito!" ngumiti siya sa akin bago ako hinila sa isang malaking lagusan, ngunit dapat akong sumaya, hindi ba? Dahil sa wakas nakalabas na ako sa maze na 'to. Pero hindi ko kayang sumaya knowing that Kiefer is here! Nasa panganib ang buhay niya. But...

"You should trust him, Riley. Anyway, Kiefer sent me here. Thank god you're okay." Hindi ako umimik. Hinayaan ko siyang hilahin ako papasok sa lagusan. Hindi naman kami talagang lumabas dahil may nakita agad kaming sinag ng araw.

"Sa wakas makakalabas na ta—" hindi natapos ni Almika ang sasabihin. Napaawang wng kanyang bibig.

Agad namang kumunot ang noo ko, dahan-dahan akong lumabas ng lagusan nang tuluyan para malaman ang dahilan ng paghinto niya. Laking gulat ko nang sinalubong kami ng mga tauhan ni Rashid.

"What the hell." Bulong ko. Hinawakan ko si Almika sa pulso. Umiling naman siya sa akin at ngumiti. Nilapit niya ang mukha niya sa akin tsaka humalakhak ng palihim. What's wrong with him? Parang baliw.

"We can take them down, Riley. I'm trained too. 15 years old pa lang ako tinuruan na ako ng Mommy ko na humawak ng baril at kung anong pang weapon. My mother is a secret agent." Namangha naman ako sa sinabi niya.  Pero hindi ko pinahalata. Ginawa kong blanko ang paningin ko, hinarap namin pareho 'yung mga tauhan ni Rashid, sobrang dami nila at siguradong hati lang ang mapapatumba namin ni Almika.

"Are you ready?" ngising tanong niya. Kung makangisi 'to parang gustong-gusto niya ang mga pangyayaring 'to, habang ako naman ay hindi. Sa katunayan nga gusto ko na agad matapos 'to.

"What is your plan?" balik na tanong ko. Kumindat siya at nilahad sa akin ang bomba. Oh god! Oh god! Shit!

"What the fvck!" pabulong na mura ko. What the hell, mamatay kami nito kapag gagamitin namin 'to. Malakas ang impact nito at hindi agad kami makakalabas. Nahihibang na ba ang babaeng 'to? Nag-iisip pa ba siya!