BS02: The Mafia Boss Son(Under Revision)

Chapter 40

Riley's POV

"Huwag mo 'kong lokohin, Riley. You can't do that, maraming ma-mamatay sa lugar na 'to at gusto mo bang iwanan 'yong anak mo sa mamatay tao?" tumawa siya ng napakalakas ngunit hindi ko siya sinabayan. Why would I anyway? Hindi ako baliw para tumawa sa isang bagay na hindi naman nakakatawa.

"Ano?! Pasabugin mo na 'yan at nang mamatay tayong lahat!" umirap ako sa hangin. Mariin ko siyang tinapunan ng tingin. He thinks na nagloloko ako? Sa tingin niya ba hindi ko talaga gagawin 'to? Tss poor idiot!

"Huwag mo akong pag hintayin, Riley. Kung gusto mong mamatay tayong dalawa dito pasabugin mo na 'yan. Hindi ako tatakbo. Ayos na sigurong mamatay ako na mamatay ka rin at maghihirap si Montefalco sa pagkawala mo. How does it feel?

Tila umurong ang dila ko. Yumuko ako para pag-isipan 'tong gagawin ko, ngunit kapag hindi ko 'to gagawin mamatay din naman ako. Marami na akong pasa sa katawan, I can't fight back. Habang itong kaharap ko may lakas pa para kalabanin ako, may mga tauhan pa siya sa likuran niya. Tell me how I can fight back?! Kiefer isn't here, and I'm so thankful because if he sees me like this, He will definitely turn his head and shoot this motherfucker in front of me. He's busy killing my other enemies, which are my family. I hope he'll be fine, and I hope they'll be fine. 

This is my part now. Mamatay man ako hindi ako magsisi, I almost died nga kanina sa loob ng maze, ito pa kaya? I'm tired of fighting! Ang gusto ko lang ngayon ay magpahinga. I can't even move my knees. Even my hands. This is so fvck up.

I turned my gaze at him. Nakataas na ang kilay niya ngayon. Bumuntong hininga ako at pinikit ko na naman ng mariin ang mata ko, at sa pag mulat ko sinipa ko ang kanyang mukha kasabay nang pag ngiwi ko dahil tila tumaas 'yung mga sakit na naramdaman ko. Paika-ika akong tumayo, hindi ko siya hinayaan na sumugod sa akin kayat buong lakas kong sinipa 'yung mga tauhan niya sa likuran ko. Siniko ko ang kanyang mata kaya dumaing ito at humawak sa kanyang mata. Mabilis kong kinuha ang baril na nasa gilid ng lalaki tsaka ko ito walang santong pinutok sa gawi ng ninja.

Humalakhak siya ng hindi ko siya natamaan. "Iyan lang ba ang kaya mo? Poor Ladeo!" matigas na usal niya at nilabas 'yung katana sa likuran niya.

Ngumisi siya sa akin.

Lumunok ako. Mula rito kitang-kita ko ang repleksyon ko sa matulis at malakrystal na katana niya, pero anong magagawa niyan sa baril na hawak ko? Long range ako at hindi siya. The nerve of this guy!

"Kung ako sa'yo tatapusin ko na lang ang sarili ko,"

"Wala ka namang kwenta kung tutuusin, Riley. Dapat nga hindi ka na pinanganak. Pati tuloy pamilya mo ayaw na ayaw sa'yo. Malas ka siguro sa buhay nila 'no?" hindi ako kumibo. Wala akong pinakitang emosyon, kahit anong sabihin niya tungkol sa akin wala akong pakialam. Kalaban ko sila at hindi ako maaawa sa kanila. Taksil sila. Ma-mamatay tao.

"Hmm...nangangamoy paghihihanti ka Riley, gusto mo silang patayin matapos ka nilang alagaan? Binuhay? Anong klaseng anak ka?"

"BINUHAY? PERO PAPATAYIN DIN? ANONG KLASENG UTAK MERON KA AT BAKIT 'DI MO ALAM KUNG ANONG PINUPUNTO NITO AH!"

"You knew already what's going on but you keep hiding it. What's wrong with you? You must play this game by yourself."

Umikot ang mga mata ko sa kadahilanang hindi ko alam. Sumasakit na rin ang balakang ko pero pinatatag ko ang sarili ko. If I can't win against him? My loss.

"This game is not what was expected to be. Kiefer created this game by himself, because he can't even win with it. What's wrong with me? Well, I already got the last code. And it means? I'M GOING TO TAKE YOU DOWN." Mariin kong sabi pagkatapos ay pinakita ko ang bomb sa kanya bago hinagis sa kanyang harapan. Ngumisi ako ng malaki, kita ko sa mga mata niya ang panlalaki.

Dahan-dahan akong lumapit sa kanya habang sa umepekto na 'yung smoke bomb. Yeah bitch! It's a smoke bomb mali ang nabigay sa akin ni Almika. She thought na bomba talaga 'yun but honestly its look like a bomb. New edition yata 'to.

Nang makitang umuusok na 'yung bomb, agad akong umikot para patumbahin 'yung mga tauhan niya. Since silencer itong baril na hawak ko, ilan lang ang makakarinig. Lumapit ako sa natatarantang tauhan, umangklo ako sa kanyang bisig tsaka ko siya sinuntok sa mukha. Pagkatapos ay tumalon ako kayat napapasabay siya. Hindi pa ako nakuntento, sinampal ko ang kanyang mukha at sinipa siya sa sikmura.

"One..." bulong ko.

"Ackkk!"

Ngumisi muli ako. Sabay-sabay na silang tumakbo ngayon papalapit sa akin ngunit tinaasan ko lang sila ng kilay. Inangat ko ang baril ko bago pinindot ang gatilyo Then BOOM!

BANG!

BANG!

BANG!

Tumalon ako sa isang sasakyan. Binaril ko sa ulo ang dalawang lalaki. Bumaba ako ngunit mabilis din akong napahiyaw nang may matulis na bagay ang tumama sa balat ko. Huli na nang malaman ko na katana niya pala 'yun. The fvck! He knew, huh. Umatras ako kasabay nito ang pag angat ng kamao ko at nasuntok ko 'yung isang lalaking nasa likuran ko, sapol sa panga. Naramdaman ko ang pagbagsak niya at ang paghapdi ng kamao ko.

"Where are we again?" kunot noo kong tanong habang winawaksi ko ang kamay ko sa harapan niya, masakit kasi. Tangina ang tigas naman ng panga ng lalaking 'yon.

Hindi siya sumagot kayat umangat ang sulok ng labi ko. What is his problem? Para naman yatang nakakita ng multo ang ninja na 'to?

"Hey! Shit! What's up!"

"Yeah I'm shit." Sabi niya na wala sa sarili. Napatawa naman ako.

"Yes you are." Ngiting sagot ko. Tila nabalik naman siya sa wisyo at agad na kumunot ang noo. Mabilis niya ring tinapat sa akin ang katana. But my smirk still in my face. He's shit!

"W...What! I'm not shit bitch!" angil niya.

"Then what are you? I mean who are you? Hindi ko alam ang pangalan mo that's why I'm giving you a name and its shit."

"Shut the fvck up! You did it on purpose!"

Tss. Sinangga ko ang katana niya. Sinipa ko ang kamay niya at tinulak ko siya, bago ako tumayo muli ng tuwid. Ramdam ko na naman kasi 'yung hapdi sa braso ko.

"Fvck!"

"Tell me who are you?" seryoso kong tanong.

"Fvck you. I'm Steven!"

Tumawa ako "Nice to meet you, Steven. Fvck you too!" saad ko bago ako tumalon sa itaas ng sasakyan. Sinundan niya naman ako ngunit bago pa man umapak 'yung paa niya papalapit sa akin, kinalabit ko ang gatilyo at tinamaan siya sa dibdib na walang lingon-lingon. Ngunit naramdaman ko rin 'yung pag baon ng matulis na bagay sa tyan ko. Umubo ako ng dugo sabay luhod.

"You...think you..." bago niya pa man matapos 'yong sasabihin niya, pinutukan ko muli siya ng baril. Sa paa, sa mukha at sa leeg.

"I think....napatay na kita," bulong ko sabay dapa.

"Argh!" daing ko nang maramdamang mas lalong bumaon sa tyan ko ang katana. Nanginginig 'yung kamay ko na tanggalin ito ngunit hindi kaya ng kamay ko. Nanghihina na ako. Unti-unti nang pumipikit ang takulap ng mata ko.

Pero bago 'yon...

"WHERE THE FVCK IS SHE!"

"SHE'S HERE KANINA LANG! What the hell andaming katawan! Did she..."

"What is it, Almika!"

"'Yung bomba, Kiefer. Pero imposible namang ginamit nya 'yun dahil wala na..."

"Fvck! Papatayin talaga kita kapag 'di ko siya mahanap!"

"Sorry, Kiefer. Hindi ko naman sinasadya! Nahuli ako ng dalawang tauhan ng Ninja na 'yon."

"Spare your sorry, because it will never be enough for me!"

"Calm down, Montefalco. Mahahanap natin siya."

"Patahimikin mo 'yang babaeng 'yan, Santford at baka mapatay ko 'yan."

"Kiefer!"

"Get out of here!"

"Sorry."

Huli kong narinig. Bago sumara na nang tuluyan ang mga mata ko.

****
Don't forget to vote and leave a reaction for more updates. Thank you!