JENNIE
Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata. Tsaka ako humikab ng todo. What time it is? Mukhang ang haba ng tulog ko. Tsaka bakit ngayon lang akong nagising? But wait.. bakit parang ang sama ng pakiramdam ko?
Pagkaupo ko sa kama ko, nakaramdam ako na parang masusuka ako kaya agad agad akong dumiretso sa rest room tsaka sumuka ako ng sumuka doon. What the hell, ano bang kinain ko eh bakit nagsusuka ako ngayon? Nalason ba ako? Shit naman! Pero hindi naman 'to mukhang food eh.. mukhang alcohol.
Tapos.. lasang alcohol pa. Tsk. This is weird.
Akala ko di na ako susuka pero nagulat ako ng ang dami ko pa palang sinusuka. Halos mandiri ako na tignan mismo ang suka ko. Damn. Why I am vomiting? I am pregnant? Shit. I'm just 24 years old.
Pagkatapos kong sumuka ng todo, naghilamos ako ng mukha ko. At tsaka pagtingin ko sa salamin, I'm shocked because my nakikita akong mga namumula sa parte ng leeg at collarbone ko. Oh my gosh! What the hell is this stuff? I can't even remember this. Wala akong ginawa eh bakit may mga ganito ako sa katawan ko? Damn.
Hindi ko nalang pinakialaman yun at lumabas nalang ako ng kwarto ko. Pagkatapos kong ayusin ang pinaghigaan ko, agad ako bumaba sa sala. Tsaka ko naman naabutan sina Mommy and Daddy.. mga mukhang biyernes santo ang mukha nila. Anong mga problema nila? Kaaga aga. Ganyan sila. Tsk.
Kaya ganyan sila lagi eh, problemado. Di nila ako gayahin na magsaya nalang lagi. Tsk.
"G'morning mom, dad." bati ko sa kanila at automatic naman silang napaharap sa akin at nagtaka ako sa mga tingin nila. Ang sama. Ano bang ginawa ko at nagising lang naman ako ah? Luh?
Napailing nalang ako at didiretso nalang sana ako ng tawagin ako ni Daddy, "Come here Jennie. Let's talk." seryosong sambit niya kaya medyo naman ako kinabahan.
"We're already talking, Dad." i said sarcastically and mas lalo niya lang akong sinamaan ng tingin. Well.. shit?
Kaya wala akong magawa at sundin siya. Nakaupo na ako dito sa sofa. Wala naman silang sinasabi eh tinititigan lang naman nila ako nina Mom na parang galit sila sa akin. Wow. Kailangan ba nila akong titigan ng galit? Ganon na ba talaga kaganda ang anak nila?
"Ano ba? Ano bang sasabihin niyo?" naiinip kong tanong. "Pabitin pa kayo and just make it faster at pupunta na ako sa work ko."
"Wala kang maaalala, Jennie?" tanong ni Dad sa akin. Mas lalo naman akong nagtaka sa sinabi niya. What? Maalala?
I chuckled, "Wala Dad. Wala akong maalala. Hindi ko birthday ngayon, sa January 16 pa yung birthday ko. Tapos kay Mom? September 28. Tapos sa'yo? July 16. November pa lang ngayon at ang layo pa niyan. Wala akong maalala Dad." natatawa kong sambit at mas lalong kumunot ang noo ni Dad.
What is wrong with him?
"What the hell Jennie! That's not funny!" ang aga aga galit na naman. Eto ang ayaw ko eh. Nakakabanas marinig mga sermon niya. Ano bang problema niya?
"What?! Do I look like joking?! I'm just saying the truth! I don't remember anything!" sigaw ko din sa kanya ng pabalik. "Ano ba yun at ipaalala niyo sa akin ng makacelebrate tayo!"
"Hindi mo ba maalala ang ginawa mong kalokohan kagabi?" napaharap bigla ako sa tanong ni Mom. What? Kalokohan? Kagabi?
"Huh?"
Kinaya ko ang sarili ko lahat lahat na aalahanin ang mga nangyari kagabi. At tsaka nanlaki nalang lamang ang mga mata ko ng naaalala ko na ang lahat. Oh my fucking goodness.
I'm on bar.. with Irene. I drinked liquor and more alcohol. Dancing crazily with fuckers. And flirting on random guys.
So what?! Papagalitan naman ba nila ako?! Kung inggit sila, gayahin nila ako.
BINABASA MO ANG
pma | jenkai
Fanfiction❝ remember me, jennie kim. ❞ 多 PMA // jenkai fanfic ♡ exopink story #4 | completed ➳ @doieruto <3