pma | jenkai

P15。

JENNIE

Tapos ko na ding planstahin ang uniform ko. Nakakagana lang dahil ang sobrang sayang kausap ni Somi. This is our first day that we became friends. Pero sobrang comfortable na agad ako sa kanya. She's like Irene.

Nilagay ko naman sa hanger yung uniform ko tsaka sinampay dito. Tsaka umupo ako at huminga ako ng malalim. It's already afternoon here. Ang bilis ng oras.

Napatingin naman ako sa mga co-cadets ko dito. Yung iba may ginagawa at yung iba nag-uusap lang. Nararamdaman kong may isang tao na naman ang nakatitig sa akin. I don't fucking know why I looked at crazy's area. I'm referring to that Kai. Because he's crazy. You know?

Then shit, tama nga ako. Hindi na ako nabigla pa na siya pala yung nakatitig sa akin kanina pa. Kahit alam ko nang nakatitig siya sa akin, nagtataka lang ako dahil mas lalo niya lang akong tinititigan. At ang mas nakakainis pa, ngumingisi siya sa akin. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na samaan siya ng tingin pero MAS lalo niya lang naman akong ningisihan.

Aaarrghhhhh!

Huminga lang ako ng malalim at mabilis kong iniwas ang tingin ko sa kanya. Ano bang trip niya? Sino ba talaga siya? He said earlier that he knows me because he's always seeing me on magazine? Pero bakit ganyan siya sa akin? Why he's staring, smirking to me like crazy?

He likes me? Nevermind. I don't care. I. Hate. Him. Period.

Nilipat ko naman ang tingin ko kay Somi at medyo akong nabigla na nakatingin na pala siya sa akin. Kaya natawa ako.

Natawa na din siya, "Are you okay?" tanong niya sa akin. "You look like annoyed."

Mabilis akong napailing, "Yeah. I'm okay. Pagod lang ako." natatawa kong sagot at nakita ko namang napatango lang siya sa akin.

"Since you're new here, gusto mo bang sabihin ko sa'yo lahat ng mga personality ng mga co-cadets mo dito? Para naman mas makilala mo sila lalo. Kilalang-kilala ko na kasi sila ditong lahat." natatawang sambit ni Somi sa akin.

"Sure. I just know them by their names." natatawang sambit ko.

Nagsimula na niyang sabihin sa akin ang mga kaugalian ng mga cadets dito sa loob. Nakangiti lang naman siya habang shineshare sa akin yun. Pero ang babait naman kasi talaga ng mga iba dito. I mean, no. Halos lahat mabait dito.

Natigil naman kami doon sa lalaking.. mukhang masungit. Ewan, masungit siya sa akin.

"He's Taeyong. Mabait naman yan. Pero minsan suplado din yan. Basta mabait ka lang sa kanya, hindi ka niya susungitan. Pero siya yung type na tao na cold at introvert. Hindi din siya palangiti. Pero I swear, he's kind." explain niya.

Nilipat ko naman ang tingin ko sa Taeyong na yun. And I don't expected that he's already looking at me. I shocked because he smiled on me and I don't know why why he's like that? But I managed to smiled back to him.

Pero nawala ang ngiti niya nung napatingin siya sa babae. Yung babae na mukhang suplada. Yung parang sinamaan ako ng tingin kanina. Wait.. I already forgot her name. Who is she again?

Pinagmasdan ko lang naman si Somi na nakatingin doon sa babae. Like she's annoyed. Bakit kaya?

"Hey. There's a problem?" tanong ko sa kanya ng mahina.

Huminga siya ng malalim, "Kita mo yang Krystal na yan? Yang Krystal Jung na yan?" parang naiinis niyang tanong.

Oh, Okay. Krystal is her name. Pero bakit naman sobrang naiinis si Somi sa kanya?

I nodded, "Yeah. But why you're look like annoyed to her?" tanong ko sa kanya.

Huminga muna siya ng malalim at mas lalo niya lang tinignan yung Krystal. Napatingin nalang din ako sa Krystal na yun. She's currently arranging her bed. Tinignan ko naman yung itsura niya. Ang sungit niya na agad sa akin. I remembered her look earlier. Nevermind, baka ganyan talaga siya.