pma | jenkai

P26。

JENNIE

"Tara na Jennie!" aya sa akin ni Somi sa training field. Ningitian ko lang naman siya. Ilang minuto nalang kasi, magsisimula na yung special training namin.

Papapunta kami doon sa training field at wala pa yung mga ibang co-cadets namin. I looked at Somi. Napapansin ko namang lagi nalang siyang nakangiti.

Parang ang weird ngayon ni Somi. Kanina ko pa siyang napapansin na napapangiti at parang kinikilig. Parang kanina pa talaga. Okay lang kaya siya?

"Hey Somi, are you okay? Why are you smiling? Napapansin kita, kanina pa." natatawa kong tanong sa kanya. "Si Jisung naman yang iniisip mo 'no?" dagdag ko.

Mukhang natigilan na naman siya at maya-maya din ay napapangiti siya. She nodded, "Yes! Siya nga!"

Natawa naman ako, "Sabi ko na nga ba eh. Crush na crush mo talaga siya 'no." natatawa kong sambit sa kanya.

"Crush lang naman. Ano ka ba." Somi. "Ikaw nga eh.. si Taeyong crush mo." kinikilig niyang sambit.

"Crush lang din naman." natatawa kong sambit at natawa nalang din si Somi.

"Speaking of Taeyong.. basta, lagi mo lang siyang papansinin ha?" nakangiting tanong sa akin ni Somi.

"Hmm.. bakit naman?"

Parang hindi agad siya makasagot bigla. Parang may iniisip siya saglit at maya-maya nalang ay napapangisi na naman siya. She's so weird. Ewan, masyado guro siyang kinikilig sa kakaisip kay Jisung. Pero kung magkasama sila, normal lang naman siya.

"Uhm, wala lang. Pansinin mo lang lagi. Mabait naman yun sayo. Palangiti pa." natatawa niyang sambit.

Napangiti naman ako, "Of course. We're friends at all." nakangiting sambit ko. She just smiled to me.

Nakarating na kaming dalawa sa training field at hinihintay nalang namin yung ibang naiwan pa sa room. Napaupo lang naman kami dito sa damuhan. Inayos ko naman yung suot kong PMA T-Shirt.

"Jennie." tawag sa akin ni Somi at napaharap naman ako sa kanya.

"Yes?"

"Di'ba curious ka kung bat ganyan si Kai sayo?" tanong ni Somi sa akin. Agad naman ako natigilan kasi naalala ko na naman siya.

I nodded, "Yeah."

"So what if.. alam mo na ang dahilan kung bakit ganon siya sayo? Maiinis ka pa din ba?" tanong niya uli sa akin.

Huminga ako ng malalim, "Hindi ko pa alam ang dahilan niya. So I'm not sure if what's my reaction. Pero kung may sense ang dahilan niya, edi hindi na." sagot ko.

"Ahhhh." sabi ni Somi at napatango-tango pa siya. Tapos napapangisi pa siya. Is she really okay?

"Hey. Are you okay? Why you're asking?" natatawa kong tanong sa kanya.

"Wala lang. Sana kasi malaman mo na yung dahilan ni Kai." Somi.

I just rolled my eyes when I remembered his face again, "I don't know him. He's crazy." I said.

"And speaking of crazy, he's here." she said. Tsaka nakita ko naman sila sa side namin. Pero medyo malayo lang naman sila sa amin.

Jisung is smiling to us. But that crazy Kai give us serious look. I avoid my eyes to him and I just looked at Somi. Her smile is wide to Kai and Jisung. Nilipat ko naman ang tingin ko kay Jisung, grabe din yung ngiti nila. Parang nag-uusap sila sa ngiti nila at nagkakaintindihan silang dalawa.

I looked at Somi at napatingin naman siya sa akin. Ningitian niya lang ako. Ningitian ko nalang din siya. She's weird. But she's cute when she's like that.

Naghihintay lang naman naman kami dito ng mga iba naming kasama. Maya-maya, nakita kong may tumabi sa akin. Tsaka napangiti nalang ako ng nalaman ko si Taeyong yun.

"Taeyong." nakangiti kong tawag ko sa kanya.

"Hi girls. Pwede makitabi?" nakangit niyang tanong sa amin.

Nagkatinginan naman kami ni Somi at napatango naman kami, "Sure." nakangiting sambit namin sa kanya.

"Thank you." nakangiting sambit niya sa amin. "By the way Jennie, mag-iisang buwan ka na dito. I'm so really proud of you. Mas lalo ka lang umiimprove." nakangiting sambit niya.

Natigilan naman ako sa sinabi niya at napatingin lang ako kay Somi na parang kinikilig na naman ngayon.

Binalik ko ang tingin ko kay Taeyong, "Thank you so much, Taeyong." nakangiting sambit ko sa kanya.

"No problem. You deserve all the good compliments. Because you're the best." nakangiting sambit niya. Whoah! His smile is really damn attractive!

I smiled because of what he said, "I'm not that really best. But still, thank you so much." nakangiting sambit ko sa kanya. He just smiled back to me.

"By the way Jennie, nasayo pa ba yung panyo ko sayo?" bigla niyang tanong sa akin.

"Actually, it's in my pocket." sabi ko tsaka ko yun kinuha sa bulsa ko. "Kukunin mo ba?"

Natawa naman siya at mabilis siyang napailing, "No. I'm just asking. That's already yours." nakangiting sabi niya sa akin.

"Thank you again." sabi ko habang nakatingin na sa panyo.

"Lagi mo palang dala yan?" natatawa niyang tanong sa akin.

I nodded, "Uh, yeah. Wala lang.. I just like to bring this." I said and I chuckled.

"It's okay. Para naman maalala mo ako sa panyo na yan." nakangiting sambit niya at natigilan naman ako doon.

Ramdam ko namang kinikilig dito si Somi kasi parang napapatili siya dito. Parang siya yung sinabihan 'no? Cute.

"Of course. This thing is already important to me. Because this is from you." I said while smiling to him. He actually smiled back to me. We're just smiling each other. Looking on our eyes each other. I like this feeling.

"Ano ba, ano ba, aalis na nga ako dito. Mukhang third wheel naman ako dito." natatawang sambit ni Somi. Sa dahilan na napatawa nalang din kami ni Taeyong at napailing.

"No! Ikaw talaga!" natatawa kong pagpigil sa kanya.

Pagkatapos 'non, wala na. Tahimik na kaming tatlo dito at napapatingin lang naman kami sa mga ibang co-cadets namin. But I don't know why I looked again at Kai.

Tsaka nakita kong parang nakatingin siya sa katabi ko ngayon, si Taeyong. Pero para siyang naiinis. Parang lahat nalang ng tao pinoproblemahan niya. Ano  ba talagang problema niya at bakit ganyan siya makatingin?

Pero nagulat naman ako ng mabilis niyang nilipat sa akin ang kanyang tingin. Pero mas grabe yata yung tingin niya sa akin. Parang naiinis din siya sa akin. Pero parang tutunawin niya ako sa tingin niya. Pero inaamin ko, kinakabahan ako sa tingin niya. Bakit ba ganyan siya?! Damn! I don't even understand him.

Nakita ko namang iniwas niya na ang tingin niya sa akin pero mukhang naiinis pa din siya. Iniwas ko nalang din ang tingin ko at napayuko nalang din ako. Mas lalo lang akong nagiging curious. What's the meaning of his look? Nakakainis na talaga.

What's his problem to me?

- - -