pma | jenkai

P19。

JENNIE

It's quarter to noon time and our training is finished for now. Sabi ni Somi, may rest time and dito naman kami sa loob, may gagawin na naman mamaya. This is so enjoying. I want to admit this, the military training is no joke and it's so hard. Kahit basic, mahirap pa din talaga. Pero masaya naman kasi kahit papaano, talagang sasanayin mo na. Mas enjoy, dahil nasa tabi ko si Somi na nag-aadvice lagi sa akin.

Ang dami naming sinubukan na military training skills. Tsaka ang huli naming ginawa ay nag-excercise kami sa mainit na field dito for one hour. Pinag-push up kami, pinatakbo at kung ano pa ang ginawa namin sa field. Halos lahat kami pinagpawisan at napapagod. Feel ko nga, nangitim na ako agad. But that's okay. Ganito naman talaga.

Tsaka isa pa, nasanay na ako sa ganito noon sa school. Yung mga excercises kasi dito, kaya ko. Pero yun nga lang, dito.. matagal yun pinapagawa sa'yo. One hour or pwedeng two hours. Naimpressed nga si Somi sa sakin kanina dahil di niya inakala na magagawa ko agad yung trainings dito.

Nandito lang naman kaming lahat sa malaking shed. Nagpapasahan ng meryenda na juice at biscuit. Sabi ni Somi, ganito daw dito sa PMA. Kailangan pasahan yung pagbibigay ng meryenda sa bawat co-cadets namin dito. Tsaka maya-maya, natapos na din lahat. Pero nanatili pa din kaming nakaupo dito at nagmemeryenda kami dito. Yung iba naman ay nag-uusap lang naman. Katabi kami ni Somi ngayon. Pero habang nagmemeryenda kami, nagsalita siya.

"Grabe Jennie, anong sabon mo? Bakit grabe na nga yung training mo ngayon, bakit ang sobrang puti mo pa rin?" nakangiting tanong sa akin ni Somi habang umiinom ng juice.

Natawa naman ako nang dahil doon, "Really? Hindi ah. Feel ko nga umitim na ako kaagad." natatawa kong sambit at kumain ako ng biscuit.

"Anong umitim? Hindi kaya." tapos bigla niyang hinila yung kamay ko. And she compared our skin tone. Tama nga siya, ang puti ko pa din.

"Oh di'ba see?" natatawa niyang tanong at uminom na naman siya ulit ng juice niya. I just nodded.

"Yeah. This is only my first training here. Pero tignan mo matagalan, tan skinned na ako." natatawa kong sambit at natawa nalang din si Somi.

"Pero kahit ganon din naman, maganda ka pa din naman eh." sabi niya sa akin at natawa nalang ako sa kanya.

Kung wala yata si Somi na kaibigan ko dito sa PMA, my training life here will be boring. But I'm so thankful that she's here as my helpful friend.

"Pero ha, grabe lang Jennie. Mukhang sanay ka na agad dito sa military trainings. Ipinagmamasdan kita kanina, parang sanay ka na agad." namamangha na sambit sa akin ni Somi. "Sorry kung paulit-ulit ako ha, hindi ako makamove-on. Iba ka lang kasi." dagdag niya.

"Okay lang 'no." natatawa kong sambit. "Sa school pa lang, may ganyan na sa amin at nasanay na ako nung maliit pa lang ako. Kung wala kasi akong ginagawa at may free time ako, nag-eexcercise ako, yoga or acrobatics." nakangiting sambit ko sa kanya.

"Woooowwww!" namamangha niyang sambit sa akin at napapalakpak pa siya, "Super galing mo naman Jennie. Talented pa. Maganda na, model, mabait, tapos super talented pa. And I know, marami ka pang kayang gawin na hindi ko lang alam." sabi niya.

I just smiled to her, "Thank you Somi." sabi ko sa kanya and she just smiled to me. And we continue eating our meals here.

Pero habang nagmemeryenda ako dito ngayon, napatingin ako kay Taeyong sa medyo kalayuan sa amin. Tsaka nagulat ako nang nakita kong nakatingin na pala siya sa akin. He smiled to me. I just smiled shyly back to him. And I already take off my eyes to him.

I don't know, he's so really freaking handsome to me. Lalo na pag ngumingiti siya.

But I noticed earlier on our training, his facial expression was just serious. Wala nang iba. Parang poker face nalang siya lagi ganon. Mukhang hindi siya ngumingiti sa iba. Pero bakit sa tuwing tinitignan niya ako, doon ko lang siyang makita na nakangiti. And I also noticed that he only smile when he's already looking at me. I don't know.