pma | jenkai

P22。

JENNIE

Tapos na din kaming lahat kumain. Tsaka nandito kami uli ng mga co-cadets ko sa room namin, nagpapahinga kanina pa. Obviously, vegies are the foods we ate.

Maya-maya naman, kailangan naming labhan yung PMA Uniform namin. Somi said to me, gabi-gabi daw yung labhan para sa next day naman. Mahirap daw labhan yun dahil sobrang bigat at kapal. Pero matagalan, masasanay din naman ako.

Nakita naman namin na kumilos na yung ibang cadets at kinuha na nila yung mga PMA uniform nila. Nakita naman naming papalabas na sila. Kaya parang kumokonti ang mga tao dito ngayon.

Napatingin naman ako kay Somi na ngayon ay nakahiga sa kama niya, "Labas na din ba tayo?" nakangiting tanong ko sa kanya.

Napaupo naman siya agad at tumango na siya, "Tara na." sagot niya. Kinuha naman namin yung PMA uniforms namin. May dala-dala na din kaming powder at labada.

Tsaka sabay naman kaming lumabas at pumunta na kami sa labas kung saan kami lalaba. Pero doon kami sa pwesto kung saan hindi matao.

Kumuha naman kami ng batsya at nilagyan namin yun ng kalahating tubig. Kumuha naman kami ng mauupuan namin. Tsaka nagsimula na kaming maglaba.

Kahit hindi ako naglalabasa mansion namin, inaalala ko kung paano maglaba doon ang mga maids kasi minsan pinapanood ko sila. Pero good thing, nakukuha ko naman agad yun. Pero yun nga lang, ang bigat talaga ng PMA uniform namin. Mabigat sa kamay at batok.

"Wow Jennie. Naglalaba ka pala sa bahay niyo?" namamanghang tanong ni Somi habang nagkukusot.

Natawa at napailing ako, "Not really. Ngayon pa lang ako nakapaglaba ng damit ko." natatawa kong sagot.

"Ah so first time mong talagang maglaba?" tanong niya pa sa akin.

I nodded, "Yeah." natatawa kong sagot. "And yeah, I'm embarassed to you right now for telling you this is my first time washing my clothes." natatawang sambit ko.

"Ano ba. Wag ka ngang maembarassed sa akin. Naiintidihan naman kita." sabi niya. "Pero kahit first time talaga, mukhang marunong ka na. Believe na talaga ako sa'yo. Perfect ka na talaga Jennie. Sana all." nakangiti niya.

Natawa naman ako sa sinabi niya, "Nobody's perfect. I'm not perfect." natatawa niyang sambit.

"Alam ko. Pero basta sa akin, perfect ka." sabi niya. She's really sweet. Ewan ko ba, parang mas enjoy kasama si Somi kesa kay Irene. Joke. I still love you, Irene. Mwah!

"Thank you so much, Somi." nakangiting sambit ko sa kanya. Tsaka ipinagpatuloy nalang naming dalawa ang paglalaba ng PMA uniforms namin.

Habang naglalaba kami ditong dalawa, napatingin naman ako sa madilim na training field ngayon. Pero nagtataka ako na may nakita akong maraming cadets doon. Gabi na kaya. Pero parang hindi naman namin mga kasama eto.

"Hey Somi, anong ginagawa ng mga cadets diyan?" nagtataka kong tanong habang nakatingin sa mga cadets na nasa training field.

"Mga fourth class students na sila. Sila yung pinakamataas na mga cadets dito sa PMA. Tsaka tuwing gabi, andyaan sila. Nagmemeeting or pwedeng.. madaliang training na din." sagot niya at napatango-tango lang naman ako dito. Tsaka ko nalang binahala ang sarili kong tapusin ang nilalaban ko.

Pero habang naglalaba kami dito, biglang.. "Ehem."

Nagkatinginan naman kami ni Somi sa narinig naming boses na lalaki na yun. Napatingin naman kami kung saan nanggaling ang boses na yun. Yung Jisung pala at tsaka si.. chansing.

Si Jisung may dalang kagamitan sa paglaba like batsya, sabon at upuan. Tapos si chansing, may dalang balde na puno ng tubig. What are they doing here?