Kimi zaman o gülsün diye espriler yapıyorsun, mutlu olsun diye güzel şeylerden konuşuyorsun. Onu mutlu etmek için sürekli yüzün gülümsüyor, yüreğinin parça parça olduğunu bilsen de o hissetmesin diye durumdan taviz vermiyorsun. Peki değiyor mu bunu yaptığına? Tek taraflı olunca aslında hiç bir anlamı kalmıyor, hep üzülen taraf aynı zamanda fedakarlık yapan taraf oluyor. Elbette ki birini mutlu etmek birinin gülümsemesine sebep olmak güzel bir şey ama bu sürekli tek taraflı olunca dayanılmaz bir hal alıyor zamanla. İki taraflı mutluluk meydana geliyor. Böylesi daha güzel olmazmıydı? Siz onu mutlu edecek şekilde hareket edeceksiniz ve o da sizin yüzünün gülümsemesi içi elinden geleni yapacak. Maalesef benim hayatım tek taraflı fedakarlıklara dolu hep. Onun yüzündeki gülümsemenin bir zerresinin bile sebebi ben olduğum zaman ben mutlu olur, onu mutlu olurdum. Onun istedeği yerde olurdum. Saçma değil mi? Hayattımı o yönlendiriyor gibi adeta, istedeği şekilde hareket ettiriyor beni ama ben onun hayattına hiçbir şekilde dokunamıyorum. Bunu anlamam çok geç olmadı. Anlayınca da eskisi gibi olmamadın. Tek taraflı fedakarlıkların altında ezildim, yıprandım. Hayatında sizin için olsa fedakarlıklar yapan insanları sevin, en azından bir şeyler için çabaladığını fark edersiniz onların. Yeri gediğinde kendimiz için, en yakınımızdakiler için bile fedakarlık yapamıyorken, bizim için bunu başarabilen insanları anlamış oluruz en azından.
Uğrunuza çaba sarf eden insanların mutluluğu olmak içim çabalayın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve Sen Geldin
Short StoryHiç gitmezsin sanmıştım. Zaten bu hayatta sanmaktan daha büyük yanılgı yoktu.Bunu da sen öğretmiştin. Ama bir süre sonra güçleniyor insan, onu gördüm. Acılara kuşanıp , insanlara o şekilde gülümsüyorum. hiçbir şey olmamış gibi gibi. Anılar diyorum...
