Gecenin bir yarısı" Ve Sen Geldin"sayfamın keşiflerinde fotoğrafınla karşılaştım. Gülüyordun. Bir müddet fotoğraftaki her ayrıntıyı inceledikten sonra eski sohbetlerimizi okumaya başladım. Fotoğrafı görmem ile sohbetleri okuyup bitirmem arasında yüz otuz sekiz dakika süre vardı. Tam yüz otuz sekiz dakika... Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım ama seni hayal ederek geçen zamanın bir önemi kalmıyordu. Senli geçirilen bir zaman gibi geliyor ve beni mutlu ediyordu yine de. Gecenin dördüne doğru az biraz cesaretimi toplayıp seni aramak istedim, en azında alo deyişini duysam yeter diyordum. O saatte araman mantıksızlık ve gecenin bir saatinde gizliden arayan birine telefonunu açmanı düşünmek daha bir mantıksızlıktı. Hayatı başlı başına mantıksızlıklar üzerine kurulu bir insandan da akıllıca bir şey beklenmesi imkansızdı zaten. Ve cesaretine toplayıp aradım. Tabi aramanın sen de aşmadın zaten. O gün sabaha kadar belki arar diye düşündüm ama aramadım. Sabah 11 gibi dayanmadım mesaj attım. "Yanlışlıkla aradım kusura bakma." Gecenin bir yarısı aradıktan sonra sabah kadar belki aradım demek bambaşka bir saçmalıktı. Mesajıma cevabın ise "Problem değil" olmuştu. Aradan kısa bir süre geçtikten sonra fotoğrafınla karşılaştım. Yanında bir erkek, açıklamada ise "Ve sen geldin" yazıyordu...
Şimdi çıkıp biri anlatsın, bir yürek dayanır buna?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve Sen Geldin
Historia CortaHiç gitmezsin sanmıştım. Zaten bu hayatta sanmaktan daha büyük yanılgı yoktu.Bunu da sen öğretmiştin. Ama bir süre sonra güçleniyor insan, onu gördüm. Acılara kuşanıp , insanlara o şekilde gülümsüyorum. hiçbir şey olmamış gibi gibi. Anılar diyorum...
