Büyük konuşmak istemiyorum ama beni ailemden sonra yıkabilecek tek kişiydin. Umursamaz bir insan olarak tanırdım ta ki sen hayatıma girene kadar. Bir anda girdin hayatıma ve ben ne olduğunu anlamadan her şeyim oldu işte. Sevdim, çok sevdim, her gün daha çok sevdim. İlişkileri bitiren de çok sevmeler değil midir? Benim sevgilim de sana ağır geldi, sen o ağırlıkla yıktın beni. iyi haber. Sevmiyorum artık seni. Ne demiş şair, her güzel şeyin bir sonu var. Sen hayatıma girmiş en güzel şeydin ama nasıl bir güzellikse bu kıpkırmızı bir gül gibi açacağın yerde soluverdi. Evet unuttum. Zor olmadı mı? Fazlasıyla zor oldu. Senin için döktüğüm gözyaşlarının, senin yüzünden kırdığım kalplerin haddi hesabı yoktu. Bir zaman sonra anlıyor insan gitmiş birinin bitmiş biri olduğunu. Ben de seni bitirdim. Tekrar gelsen yine affeder miydin? İnsanın güveni ayna gibidir, eğer kırılsa cam parçasında kimsenin yüzüne rastlayamazsın. Kırıkları toplayıp eski haline getirmeyi denesen, ya elini kanatırsın ya da kırıkların arasında ufuk cam parçalarından biri eksik olacağı için eksik olacağını için eskisi gibi yapamazsın ve o ayna ufak bir parça yüzünden çöp olur. Yenik düşmemeli zaaflara. Karşısındaki senin ona karşı zaafın olduğunu anlarsa, o zaman senin için can yakan bir süreç başlamış oluyor.
Zaafın bir gün zaafiyete dönüştüğü zaman anlarsın beni. Vesselam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve Sen Geldin
Short StoryHiç gitmezsin sanmıştım. Zaten bu hayatta sanmaktan daha büyük yanılgı yoktu.Bunu da sen öğretmiştin. Ama bir süre sonra güçleniyor insan, onu gördüm. Acılara kuşanıp , insanlara o şekilde gülümsüyorum. hiçbir şey olmamış gibi gibi. Anılar diyorum...
