İnsan parçalara ayrılmış bir puzzle gibidir, her bir parçası bir şeyleri temsil eder. Ailesini, arkadaşlarını, sevdiklerini, hayallerini ve bir çok şeyi. Her bir parça o puzzle için önem taşır. Aralarında biri daha eksik olsa o koca puzzle bir anda değersiz bir duruma dönüşür. Benim puzzlemın en değerli parçası ailemdir. Aile kelimesinin sıcaklığını söylerken bile hissedebiliyorum. İnsanı bütün yapan varlıktır aile. Bir şeye bağlılığını hissetmek bir nevi ait olmaktır. Şanslı olduğum nadir konulardan biridir ailem. Babamla her ne kadar oturup uzun uzun konuşmasak da onun söylediği her sözün bendeki değeri bambaşkadır, annemin ilk göz ağrısıyım. Annesiyle rahatça dertleşe'bilen bir insan oldum her zaman. Ah, bir de konuştuklarımızı ben gittikten sonra babamla anlatmasa ama canımdır o benim, bir küçüğüm olan kız kardeşim tek kız olduğu için çok seviyorum onu da, bir de en ufağımız var evimizin neşesi, haylaz ki hiç sormayın yaşına başına bakmadan dile getirdiniz cümlelerin, yaptığı şeylerin haddi hesabı yok. Bir çoğunuza göre geniş bir aileyiz ama asıl aile sıcaklığı da oradan gelmiyor mu? Biriyle şakalaşırsın, birisini ödevlerine yardım edersin,annenle dertleşir babanla da gururla sokaklarda gezersin.
Ailenizi sevin. Ölürken arkasından ağlayacaksınız, yaşarken değerini bilin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve Sen Geldin
Short StoryHiç gitmezsin sanmıştım. Zaten bu hayatta sanmaktan daha büyük yanılgı yoktu.Bunu da sen öğretmiştin. Ama bir süre sonra güçleniyor insan, onu gördüm. Acılara kuşanıp , insanlara o şekilde gülümsüyorum. hiçbir şey olmamış gibi gibi. Anılar diyorum...
