Biraz sakinlik istiyorum bazen. Kimseler olmasın. Biraz gökyüzü mesela bir kaç kitap, kalem ve bolca kağıt. Yazayım. Duramadan bıkmadan dökeyim içimde ne var ne yoksa.
Ama bazen de karışayım istiyorum insanların arasına. Kalabalığa.Köpeklere dokunayım mesela. Elime kahvemi alıp bulutlardan sarkıtayım ayaklarımı.
Ah insanların şu telaşı, nasıl da izlemeye değer, bir bilseniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve Sen Geldin
Short StoryHiç gitmezsin sanmıştım. Zaten bu hayatta sanmaktan daha büyük yanılgı yoktu.Bunu da sen öğretmiştin. Ama bir süre sonra güçleniyor insan, onu gördüm. Acılara kuşanıp , insanlara o şekilde gülümsüyorum. hiçbir şey olmamış gibi gibi. Anılar diyorum...
