Sonra oturdum hiç sevilmemiş olmamı izledim balkonun soğuk mermerine oturarak. Tükeniyorum yavaş yavaş. Midemi bulandırıyor sahtelikler. Saçmalık. Basit sammiyetsizlikler. Sonra sen geldin, hiç gitmezsin sanmıştım. Zaten bu hayatta sanmaktan daha bir yanılgı yoktu. Bunu da sen öğretmiştin. Ama bir süre sonra güçleniyor insan, onu gördüm. Acılar diyorum ne kadar da acımasızlar böyle. Gecenin bir yarısı sancıyla seni uykundan alıp karanlığı izlemeye bırakıyor. "Otur buraya ve bak geceye, bak ki ne kadar karanlıkmış yalnızlık öğren" diyor. Ne yana dönsem yalnızlık göz kırpıyor şimdi bana. Gitmem diyenlerin kanat sesleri uzaklaşıyor. Ne kadar mutlu ettiyse o kadar mutsuz ediyor aynı kişi. Ah ne saçma ironi! Sonra sen geldin,onlar gibi olmam derdin.
Çünkü hiçbir gidiş yakmadı beni. Bak, enkaz altından topluyorum umutlarımı şimdi!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve Sen Geldin
Short StoryHiç gitmezsin sanmıştım. Zaten bu hayatta sanmaktan daha büyük yanılgı yoktu.Bunu da sen öğretmiştin. Ama bir süre sonra güçleniyor insan, onu gördüm. Acılara kuşanıp , insanlara o şekilde gülümsüyorum. hiçbir şey olmamış gibi gibi. Anılar diyorum...
