Always Miss Number 2 [On Going]

CHAPTER 9 - I Thought It Was My Worst Birthday Ever

FAITH’S POV

SEPTEMBER 17

Today is my birthday but I am not totally happy because of a lot of reasons. First, I know my parents forgot that today is my birthday. Second I have classes, yeah cause it’s Friday. Third, I have no one to celebrate with except for my girl bestfriend Cindy and my Kuya Patrick but I guess kuya forgot about it too. It’s fine with me lagi namang ganito ang eksena pag birthday ko, ang pinagkaiba lang ngayon, my boy bestfriend which is KELVIN ay makakasama ko pero gaya ng parents ko at ni kuya mukhang nakalimutan na din niya because he is so busy preparing for their 7th monthsary. So guys tingin niyo magiging HAPPY BIRTHDAY ba ‘to sa akin? (T_T)

I woke up early only to find out na wala man lang ni isang text from anybody saying “Happy Birthday” ang saya diba? I forgot to tell you, piling tao lang ang may alam ng birthday ko.

After ko mag-ayos pumasok na ako kaagad, si Kelvin sinabi na sa akin na hindi siya makakapasok today alam niyo na kung bakit. Hmp!!

Classroom

“BESSSSSTFRRRRIIIIIEEENNND!! HAPPY BIIIIIRTHDAY” – Cindy

Woah!! Nakakabingi naman ang sigaw ng bestfriend ko! Hahaha with matching yakap pa yan ng super higpit. She’s the first person na nakapagpangiti sa akin today. Akala ko hindi na ako makakangiti today.

“Thank you Cindy! Akala ko nakalimutan mo rin. Hahaha!”

“Ako pa ba?? Nako hinding hindi ko makakalimutan ang importanteng araw sa buhay mo ‘no! O ano na? tara libre mo na ako! For sure ayaw mo na naman magcelebrate.”

“Hahaha. You really know me huh?”

“Wag mo na nga akong inienglish English dyan bangasan kita kahit birthday mo e! Hahaha!! Joke lang bestfriend! I Love You!”

At ayun nga I treated Cindy ng lunch sa canteen lang. Sinabi ko na din sa kanya na hindi na ako papasok sa last subject dahil may pupuntahan ako wala akong balak sabihin kung saan, pero alam niyo naman ang bestfriend kong ‘to napakulit kaya napaamin ako I told her everything and pati na din yung nakalimutan ni Kelvin ang birthday ko. Ang lola mo naghisterical! Mas OA pa sa akin e!

“HUUUWWWAATTT?????”

(O____O) ayan po si Cindy nagulat na gulat sa sinabi ko.

“Cindy quiet ka lang nageeskandalo ka na dito ano ka ba?”

Buti na lang tapos na kaming kumain so hinila ko siya papunta sa field para walang makarinig sa usapan namen. At pagdating namen dun….

“HINDI KATANGGAP TANGGAP YUN! HINDI NA NGA NIYA NAALALA ANG BIRTHDAY MO PAPUPUNTAHIN KA PA SA RESTAURANT NA YUN?? PASABUGIN KO YUN E! AT IKAW NAMANG BABAE KA, NAPAKATANGA MO!  BAKIT KA PUMAYAG NA SUMAMA DUN PARA ANO? MAKITA MO SILA KUNG GAANO KASWEET PARA MASAKTAN KA NG BONGGA??? HOY BIRTHDAY MO NGAYON YOU SHOULD BE HAPPY!!!” – Cindy

“Alam mo namang hindi ko siya kayang tanggihan di ba?”

*PAKKK!!*

“Aarraayyy naman Cindy Birthday ko ngayon binatukan mo pa ako?”

“TSE!!! Masmasakit pa ginagawa sayo ng lalaking yun ‘no! Makareklamo ka dyan! Hay naku naman Faith Fajardo! Kelan mo ba gagamitin yang talino mo para maging masaya ka naman kahit ngayong araw na ‘to lang. Kahit ngayong BIRTHDAY MO LANG!!”

Hingang malalim.. “Anong gawin ko ngayon? Magtatampo yun sa akin pag di ako nagpunta.”

*PAAAAKK!!*

“ARAY CINDY!! Nakakadalawa ka na ah! Bakit ba batok ka ng batok?”

“Dahil hindi lahat ng problemado, kailangang payuhan. Minsan kailangan ding batukan para matauhan!”

Sana nga ganun kadali yun ‘no? Yung babatukan ka lang matatauhan ka na. E kung magpabatok na lang kaya ako kay Cindy baka nga sakaling matauhan ako sa kahibangan k okay Kelvin.

Silence . . . . . .

“Pumunta ka…” – Cindy

“Ha?”

“Pumunta ka. Feel all the pain that you will feel and I am hoping that this will be the last time that you will hurt yourself, Faith. I’ll let you do your thing tonight but next time I can’t promise that i will keep my mouth shut for all those crazy acts of yours. Happy Bithday.”

Pagkasabi ni Cindy yun nauna na siyang nagpunta sa classroom. Hindi ako agad nakasunod sa kanya dahil inaabsorb ko pa lahat ng sinabi niya, hindi sa hindi ko naintindihan ang mga sinabi niya it’s just that this is the first time that Cindy talked seriously. Dinadaan kasi nun lahat sa biro at ayaw niya ang masyadong seryosong usapan. She always makes me smile that’s why I am very thankful that she is my bestfriend. I Love Cindy.

Natapos na ang mga subjects namen sa hapon, yeah pinasukan ko lahat. E ano naman kung malate man ako dun di ba? Hindi naman ako importante dun, he just wanted me to be there which is nakakapanibago lang dahil hindi naman ako pinapapunta ni Kelvin sa mga ganito he will just ask me for help but to be there? It’s very unusual.

Umuwi na ako sa bahay after class. I prepare myself, nagsoot ako ng simple dress lang, syempre nagdress naman ako dahil pang mayamang restaurant yun baka hindi pa ako papasukin kung simpleng shirt at jeans lang. Before going out I check my phone and I have one message from Kelvin. Sobrang excited akong basahin baka naalala na niyang birthday ko. I open the message only to find out that nandun na daw siya sa restaurant and Laila is on her way and his asking me kung nasan na ako at pinagmamadali pa ako.!

Restaurant

Pagpasok ko sa restaurant I saw that almost all the customers there are couple. OMG!! Anong kasalan ko para ipamukha sa akin na I am alone and so lonely!! And there I saw Kelvin and Laila enjoying their dinner, they look so happy.

“Good evening Ma’am, are you Faith Fajardo?”

Wow taray naman bakit naman ako kilala ng employee na ‘to?

“Yes I am.”

“This way Ma’am.”

Tama kayo may table ngang nakareserve for me! At si Kelvin ang nagpareserve. Alam niyo ba kung saan ako nakapwesto? Not so far from them where I can see Kelvin’s face and Laila’s back. Ano ‘to? Ayaw niyang malaman ni Laila na nandito ako? E ano pala ginagawa ko dito? I hate him sa ginagawa niya sa akin!! But I hate myself more dahil pinapabayaan kong gawin niyang lahat ‘to sa akin.

Yung feeling na mamamatay ka na sa selos pero wala e, wala kang magagawa dahil sa bestfriend ka lang at wala kang karapatan. Nakakainis dahil nasasaktan na ako! Ang sakit sakit nang makitang magkasama sila pero may masasakit pa pala dun, ang makitang masayang masaya sila together because they love each other.

I am so bored here. Hindi ko naman naririnig ang mga pinag-uusapan nila. I am just watching while eating, infairness ang sarap ng food ah mukhang madalas nga silang kumain dito dahil alam ni Kelvin kung ano ang masarap dito. Yes guys, si Kelvin po ang nag order ng food ko, right after sitting dumating ang food ko. Napangiti naman ako dahil kahit papano may part din palang inintindi at pinaglaanan ako ng oras ni Kelvin.

I am really enjoying my food then I saw Kelvin smiling at me so I smiled back, then Kelvin look at Laila, and I saw Kelvin giving his precious gift which is a bracelet I guess. I don’t want to see that part so I just continue eating. I never looked at them again then suddenly…..