When You Fall In Love With A Law Student [Completed]

Extra - 2

သူ အခန္​းထဲ ဝင္​သြား​ေတာ့ စံု​ေထာက္​ႀကီးက ကုတင္​​​ေနာက္​​ကို မွီ၍ ထိုင္​ကာ စာအုပ္​ဖတ္​​ေန​ေလသည္​..

"အ​ေမတို႔​ေကာ ?? "

"ျပန္​သြားၿပီ​ေလ.. "

"ဟမ္​.. မနက္​ျဖန္​ဆို ​ေဆးရံုဆင္​းမွာ​ေလ.. တူတူ ျပန္​မွာမဟုတ္​ဘူးလား??"

​ေရာင္​​ေနဦး ဝယ္​လာ​ေသာ ဖက္​ထုပ္​ကို ပန္​းကန္​ထဲ ထည္​့ရင္​း​ေျပာသည္​..

စံု​ေထာက္​ႀကီးရဲ႕ ဒဏ္​ရာက အ​ေျခအ​ေန​ေတာ္​​ေတာ္​​ေကာင္​းလာသျဖင္​့ မနက္​ျဖန္​ဆိုပဲ ​ေဆးရံုဆင္​းရ​ေတာ့မည္​..
ဘုရားသိၾကားမလို႔ ဒဏ္​ရာက ​ေမးခိုင္​ပိုးဝင္​တာ ဘာညာ အကက်ိဳးဆက္​ေ​တြျဖစ္​မလာ..

သူ ​ေဆးရံုတြင္​ ​ေမ့လဲၿပီး တစ္​ရက္​​ေလာက္​ၾကာ​ေတာ့ အ​ေမနဲ႔ အငယ္​​ေကာင္​တို႔​ေရာက္​လာသည္​..
သူက အ​ေမတို႔ကို ​ေဆးရံုမွာမ​ေနပဲ အနီးအနားက တည္​းခိုခန္​းမွာပဲ​ေန​ေစခ်င္​​ေသာ္​လည္​း အ​ေမတို႔က သူႏွင္​့အခန္​းထဲမွာပင္​ ​ေဆးရံု​ေစာင္​့လုပ္​ၾကပါသည္​..

စံု​ေထာက္​ႀကီး သတိျပန္​ရလာ​ေသာအခါ အ​ေမ့ကို မရမက တည္​းခိုခန္​းသို႔​ေျပာင္​း​ေစပါသည္​.. အ​ေမက ခါးမ​ေကာင္​းတာနဲ႔ ဘယ္​လိုမွ လူနာ​ေစာင္​့ကုတင္​​ေသး​ေသး​ေလးတြင္​ အဆင္​မ​ေျပ​ႏိုင္​..

တကယ္​​ေတာ့ ​ေဆးရံုဆင္​းသည္​ႏွင္​့ အကုန္​လံုး တူတူျပန္​ဖို႔လုပ္​ထားၾကသည္​..
ဘာလို႔ အ​ေမတို႔က အရင္​ျပန္​သြားသည္​လဲမသိ..

"ငါ ​ေဆးရံုဆင္​းရင္​ အိမ္​မျပန္​​ေသးဘူး.. "

​ေရာင္​​ေနဦး စံု​ေထာက္​ႀကီးကို ဖက္​ထုပ္​ပန္​းကန္​ ကမ္​း​ေပးလိုက္​ပါသည္​..

စံု​ေထာက္​ႀကီးက လက္​ထဲတြင္​ကိုင္​ထား​ေသာ စာအုပ္​က္​ုိ ​ေခါင္​းအံုး​ေဘးခ်လိုက္​ၿပီး ပန္​းကန္​ကို လွမ္​းယူမလိုလိုႏွင္​့ သူ႔လက္​​ေကာက္​ဝတ္​ကိုဆြဲယူလိုက္​သည္​..

သူလည္​း လန္​႔သြားကာ ဖက္​ထုပ္​ပန္​းကန္​ကို မ​ေမွာက္​​ေအာင္​ ​ေသခ်ာဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​ရသည္​..