C5

30 7 0
                                    

Secrets

Pagkatapos ng insidente nag-pahinga. One week after tiyaka naman umuwi si Mommy. Sinalubong niya ako sa sala. Hindi ko alam kung paano siya i-trato all I know is she made a mistake. The biggest mistake.

"Anak, try this one." tugon niya habang nais ipatikim ang cookies na gawa niya.

"Maybe later." ngiti ko naman sakanya.

"Do you know what lumalaki kana talaga." tugon niya habang nakangiti at pinupunasan ang kamay niya sa apron.

"You should know, lagi kang wala rito sa bahay. Mom, can I ask? Anong business mo sa labas at madalas kang wala?" sarcastic kong tanong sakanya. Habang nakatingin sakanya sa mata pero nag-iwas siya ng tingin.

"Ah-I'm bu-sy with some e-vents at the com-pa-ny cause I'm al-ways the repre-sentative." nanginginig niyang paliwanag na para bang ginigisa siya sa mga tanong ko. Pero hindi ako naniniwala.

"Are you nervous 'mom'?" madiin kong tanong habang sobrang diin naman sa Mom. Masama na ba akong anak dahil sa ginagawa ko?

"No. I'm not." tugon niya habang halatang lumulunok ng laway.

Awang-awa ako kay Daddy. Ako ang masasaktan para sakanya. Pakiramdam ko pag-nalaman niya lahat, baka ma-heart attack siya. May sakit siya sa puso.

"Mom, I have secrets." sabay flip ng aking hair. Dito lang natin masusubok kung mag-sasabi ba siya sakin.

"Gusto mo bang i-share sakin nak? Matagal na tayong walang heart to heart talk." mahinhin at maingat niyang sambit sakin. Ngunit halatang basag na basag na ang boses niya.

"I'll be honest mom, you don't have time for me. I don't even know if you're still my Mother." hindi ko na mapigilan at unti-unti na akong nauubusan ng pasensya at malapit ko ng sabihin.

"Anak, I'm sorry. I'll try to catch up." lumuluha ng tugon niya.

Ang sakit sobrang sakit na nakikita mo yung nanay mong umiiyak ng dahil sayo. I'm stuck between, sasabihin ang katotohanan o hahayaang mabuhay sa kasinungalingan.

"I know your secrets." nakangiti kong tugon sakanya habang pinupunasan ko ang luha niya.

Kahit ano pang kasalanan niya hindi mababago yun na anak niya parin ako at nanay ko siya.

"You don't." nakangiti niya namang sumbat sakin.

What the heck? Don't tell me may worst pa don sa mga nalaman ko.

"Tell me." matapang ko naman banat sakanya. Tiyaka kumuha ng tubig para mainumin niya at mabawasan ang hikbi.

"Your Daddy, is not my first love. He's my last choice." nanginginig nang tugon at sumunod ang mabibigat na luha.

"What do you mean?" naka-kunot kong tanong sakanya. Naguguluhan ako, pakiramdam ko anytime makaka-pag-bitaw ako ng masasakit na salita.

"I met this man way back 1995, he became my first love. He's my first in everything. Until your lolo and lola ruined everything we build." seryoso niyang tugon pagkatapos ay uminom siya ng tubig kahit sobrang lakas ng hikbi niya.

Habang nakatitig at intresadong intresado tumingin naman siya sakin. I felt her pain. Kitang-kita sa mga mata niya na nasasaktan siya sa sarili niyang kwento.

"He taught me a lot of things. He also gave me the patience and love. We broke up, because we are not compatible for each other. Your Daddy came into my life, unexpectedly." what kind of? Hindi ko alam gulong-gulo pa ako. Maya-maya kinuha niya ang kamay ko, hinimas niya iyon at sinabing "If I tell you everything, masisira lahat ng meron tayo." tiyaka siya umalis sa harapan ko.

Naiwan ako sa ere gulong-gulo. Hindi ko alam kung tama pabang tinanong ko siya or hindi na tama dahil maraming tanong ang masasagot at buhay na magugulo.

My phone vibrates. Kinuha ko naman agad iyon. Greysier texted me.

Villacorta, Greysier

How's my baby?

Received

Nagreply naman ako kaagad.

Me

I'm fine! :)))

Sent

Then another text.

Villacorta, Greysier

Can I call? I miss your voice🥺

Received.

Hindi pa ako nakakapag-reply bigla naman na siyang tumawag. We communicate with each other pero hindi naman ganun kadalas.

[Akala ko hindi mo sasagutin.] paanong hindi? Lintik hindi kita matiis.

"Sayang effort mo kapag hindi ko sinagot. Unggoy!" pang-aasar ko sakanya.

[What ungol? Gusto mong umungol? Come here. I'll drive tou crazy with my tits.] nanlaki naman mata ko sakanya. Aba! Gagong manyak to ah!

"You asshole. Pervert. Unggoy sabi ko, in english Monkey." irita ko namang bulyaw sakanya.

"Stacey, jus mio ayos ka lang ba?" nag-aalang tanong ni Nanay Piling. Okay so rinig niya.

"Yes nay. No problem. Some kind of joking time lang." pag-dadahilan ko naman kay Nanay Piling.

"Akala ko naman, ginahasa kana sa Cellophone. Iba na talaga henerasyon ngayon." at nag-bitaw siya ng malalim na paghinga. Baka SOP sinasabi niya.

"No nay. I'll go to my room na po." paalam ko tiyaka ng bow sakanya. It's a sign if respect na nakuha ko pa sa probinsya namin.

[I heard everything.] mahinang sambit mula sa kabilang linya.

"Malamang may tenga ka." inis na ako ah.

[Open the camera please. I wanna see how beautiful you are.] seryoso niyang banat sakin. Binuksan ko naman agad. Hindi na ako nag-ayos kasi kung maganda ako sa paningin niya, hindi na kailangan mag-paganda pa.

"Oh?" irita kunyari kong tugon sakanya.

Nag-usap at nag-kumustahan lang kami hanggang sa unti-unti na akong dinatnan ng antok. Paggising ko 4:30 na, akala ko pinatay niya yung call hindi pala. Nakatitig lang siya sakin, what the heck? So the whole time na tulog ako. Tinititigan niya lang ako.

[You really turned me on.] tugon niya. Napatingin naman ako yes, nakataas na ang t-shirt ko at kitang kita na ang bra ko pati na boobs ko.

"Pervert." tiyaka ko pinatay ang tawag.

May gana pa siyang makipag-lokohan. Anong akala niya sakin madadala niya ako sa mga lintek niyang banat? Napaka-manyakis. Nag-text pa siya. At siyempre marupok ng taon kaya tiningnan pa nga.

Villacorta, Greysier

Flat ka pala. Nice foam napeke mo ako for more than 6 years.

Received

Ah ganon? Sige hindi na kita rereplyan. Akala mo matatanggap ko pang-aalipusta mo sakin. Makikita mo kung paano mag-higanti ang inaaping flat.

The Cupids Chain Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon