The Cupids Chain

C25

Safe Zone

"How is he?" I asked while still crying.

Nanatili muna siyang tahimik at tumingin sakin bago nag-salita.

"Sobrang daming dugo ang nawala dahil sa mga saksak na natamo niya. And I hope there's a blood donor who can ---" I stopped him.

"I'll be the donor." at tumalikod ako sakanya.

"Sino pa po ba ang kamag-anak niyong natira? Yung mas malapit root ng pasyente." he asked me, hindi ko alam pero sa pagkakaalam ko wala na siyang ibang kamag-anak.

"Wala na akong kilala at ako lang ang iisang anak. But, maghahanap parin ako Doc. Kung hanggang saan ang kaya kong ibigay 'yon na muna." I explained.

"Good Doc. I know you already know." he said and smiled.

Nanatili siyang tahimik bago mag-paalam na aalis na. Hinubad ko naman ang Lab Gown ko na halos maging pula na bago tuluyang pumasok sa loob ng kwarto kung saan tahimik na nakahiga ang aking ama.

"Promise me, you will always be in my side." I whispered. "Daddy, mommy left us." habang hawak ko ang kamay niya at umiiyak. "Permanently." pahabol ko.

Sinubukan ko namang tawagan si Winnie upang makiusap na siya muna magbantay ngunit wala akong natanggap na sagot. Maybe she was busy right now. Gusto ko na munang magbihis dahil sobrang lansa kona.

"Stacey." someone called me.

Lumingon naman ako kaagad and I saw Winnie with a paper bag and a food. I thought she was busy but, she's here for me. She smiled at me for a second and then she hugged me. She's crying.

"I'm sorry. I wasn't there for you." sagot niya habang umiiyak.

"It's okay. I understand." I said.

"Don't quit please." she whispered before she let go.

Nagpalit naman ako kaagad ng gamit at naligo gamit dinala niya para sakin.

I was so lucky to have my Winnie.

Noong matapos na akong magbihis hindi parin maalis ang tingin sakin ni Winnie. We tried to eat pero wala parin kaming ganang dalawa. Hindi parin ako umiimik at ganoon rin siya. Pansin ko rin ang pagiging balisa niya at tila ba may gustong sabihin sakin.

"Stacey." she called.

"Why?" mahina kong tugon sakanya.

Tumingin lamang siya at huminga ng malalim.

"Before the accident, you're Mom already wrote her last will. Attorney Garcia knows about it." mahina niyang tugon sakin, so alam ni Mommy na may mangyayari sakanila. "Sobrang tahimik niya rin at tipid lang magbitaw ng salita, nag-aalala rin si Tito Grey at Gil sakanya. I asked her one time but, she just smile and left." humihikbi niya ng sagot.

Bakit Mommy?

"Sa tingin mo sino maaaring gumawa niyo sakanila ni Dad?" umiiyak ko ng tanong sakanya.

"Then before she left, she asked me to manage her company. She also told me na if something will happen, huwag ko raw ikaw pababayaan. Sinundan ko siya minsan pero wala parin akong nakuhang detalye." hindi niya alam kung paano niya pakakawalan ang mga salita na umiikot sa isip niya. "What if?" tanong niya habang nakatingin sakin.

"Tell me." deklara ko naman sakanya.

"If Greysier's Mom is the root of this problem? Siya lang talaga ang kilala kong may galit sa Mommy mo." tanong niya sakin. "At siya lang ang may kakahayang magpapatay dahil na rin mapera siya." nakayuko niyang sagoy sakin.