The Cupids Chain

E

Lahat ng bagay may naging katapusan at minsan hindi lahat ng gusto mo nakukuha mo. Maybe our love story is the most painful one but, for me this the most perfect love story.

"You may kiss the bride." the priest said after the exchange of vows.

Unti-unti naman lumapit si Greysier at pinunasan ang labi ni Winnie bago niya ito hinalikan. Nagpalakpakan naman ang lahat, may ibang nagsigawan at nagtatatalon. "Mabuhay ang bagong kasal!" sigaw ng ilang sa mga kaibigan namin.

Lumapit naman ako kaagad kay Winnie at niyakap siya ng mahigpit. Napakaganda niya sa puting gown na pinili ko para sa kasal sana namin ni Greysier. It's been fiver years simula ng maghiwalay kami.

Hindi ko naman masisisi si Winnie kung pinili niya si Greysier bilang katuwang niya sa panghabang-buhay. Kapatid ko si Greysier at kaibigan ko si Winnie. Nararapat lang na matamasa nila ang tunay na saya.

"Sissy." tawag naman sakin ni Grein pagkatapos kong kumalas mula sa pagkakayakap ni Winnie.

"Yes?" nakangiti ko namang salubong sakanya.

"Alam mo na bibingwit tayo ng gwapo." she said with his excitement.

"Hoy kayong dalawa siguraduhin niyong 'yang mabibingwit niyo paninindigan kayo ah! Ayaw ko pa naman nasasaktan ang dalawa kong prinsesa." paalala naman samin ni Greysier.

"Yes kuya!" sabay naman namin na sigaw ni Grein.

Hinabilin ko na rin si Greysier kay Winnie. Noong una kong nalaman hindi naging madali pero sino ba naman ako para hadlangan sila diba? Tao lang din sila naghahanap ng kaligayahan at totoong pagmamahal.

"Lola?" nagulat na lamang ako sa tawag sakin ng aking apo.

"Oh? Apo nandiyan ka pa pala." biro ko naman sakanya.

"Kaya hindi ka nakapag-asawa lola eh, lagi kang tulala." manang-mana nga talaga to sa nanay niyang si Winnie.

Tumawa na lamang kaming dalawa at nag-usap ng ilang mga bagay. Sinirado ko naman agad ang notebook at inilagay ito saking cabinet. Napatingin naman sakin si Nickolai at tiyaka ako niyakap.

"I love you lola." she said.

"I love you, apo. But I think Lola needs to rest na." I said.

Mula noong maghiwalay kami ni Greysier hindi na ako muling nagmahal pa. Ayaw ko ng masaktan pa ulit dahil panigurado akong hindi ko na kakayanin. Hindi ko inakala na tatagal na lamang ako ng ganiti katagal.

Maswerte na ako dahil nakuha ko ang lahat ng pangarap ko maliban kay Greysier. Siguro hindi nga nagkamali lang si kupido sa pagbibigay ng kadena para saming dalawa. Maybe we are really not meant for each other.

Napatingin naman ako sa daliri ko na nananatiling suot ang singsing na ibinigay niya sakin noon. Isa 'yon sa pinakamagandang nangyari sa buhay ko na kailanman hinding-hindi matutumbasan.

"Maybe you should rest na po lola, come here alalayan po kita." tugon ni Nickolai habang pilit akong hinihiga pabalik sa kama.

"Tell him, I love him so much." I said.

Ayaw kong sabihin na pinagtagpo pero hindi tinadhana. Dahil para akin ang pagmamahalan namin ay... "Nararapat pero hindi dapat."

And now, I want to rest with my Mom, Papa Dad and of course my Daddy. Pagod na ako at siguro ito na ang pagkakataon para makasama na ang nagbigay sakin ng buhay ang panginoon.

"Cupid has a chain, and that chain will lasts till the end. Alagaan mo ang notebook na nakasuksok saking cabinet dahil 'yon na lamang ang nag-iisang simbolo ng aming pagmamahalan. Kami ng Lolo." I whispered and finally closed my eyes.

I heard her voice crying but, I know I done enough. It's time for me to rest and to finally see my Mom, Papa Dad and Dad again.

The End!