Spencer's POV
Lolo's Calling 📞
Fuck! My head hurts. Tsk! Hangover.
I grab my phone at the side table. It's Lolo.
"Yes Lolo?" Sabi ko while nakahiga at nakapikit ang mata.
[Spence, Apo, within 2 days I'll be coming home. I have something to discuss with you]
Nasa China kasi si Lolo, businesstrip as usual.
"Alright Lolo. Take Care"
[I will Apo, take care also. Bye] - endcall.
Napatingin ako sa katabi ko. Hindi babae? Kundi lalaki? Puta hindi ako bakla ha.
"HOY! MGA GAGO. MAGSIPAGGISING KAYO!" Bulyaw ko sa mga Lions.
Andito kami sa office ni Marco. Office ng bar niya. Pag aari niya kasi ang Lions Bar.
Nakahiga kami dito sa carpet. Mabuti lang talaga may carpet.
Lahat kasi kami nag inuman well except kay Captain, busy yun. Pero alam ni Captain na nag inuman kami kaya ayun binilinan niya kami na wag raw umuwi sa kanya-kanyang condo o bahay. Baka raw mapaano kami. Kahit ang strict at harsh magsalita si Captain mahal kami nun heheh. Well, siya ang Captain kaya siya ang masusunod. Mabait kami at masunurin rin hahah. Takot lang kami kay Captain.
Kaya andito kami natulog sa office ni Marco. Mukha kaming sardines. Tch, magkayakapan pa sina Lawrence at Hilton na nakahiga.
Bumangon ako, medyo nahihilo pa.
Pumunta ako sa mini kitchen dito sa office ni Marco at kumuha ng coffee sa coffeemaker.
"Bro pahingi" napalingon ako sa nagsalita. Si Stanford pala.
"Kumuha ka, madami pa diyan" lumapit naman siya sa akin at binatukan ako.
"Tch, tabi diyan" haish! Nagsusungit na naman to. May Problema kasi.
"Oo na, sungit mo." tumabi naman ako at kumuha naman siya ng coffee niya.
Dumating naman si Scherzinger. Isa pa itong masungit.
"Coffee brad?" Tumango naman siya at kumuha rin ng coffee niya.
" may pagkain ba? " Yan agad ang tanong ni Anderson.
"None, only coffee, eat it" kitam sungit rin ito si Scherzinger eh. Captain the second kasi yan well, mag pinsan kaya kadugo heheh. Napakamot naman sa batok si Anderson at walang choice kumuha nalang din ng coffee.
"If you want food Anderson. Ask Marco. Libre niya" sabi ko. Nanlaki naman ang mata ni Marco na kalalapit lang sa amin.
"Putcha, nangutang na nga kayo ng inumin dito sa bar tapos ngayon libre ko naman ang pagkain" he looks frustrated. Haha.
"Okey lang yan pre, minsan lang naman eh" sabi ni Arellano sabay akbay.
"Anong minsan? Taga punta niyo rito sa bar ko wala akong kita dahil palaging utang ang ginagawa niyo"
"Hahahah, your rich man bro. Our debts will never be the reason why the Lions Bar will be down." Natatawang sabi ni Chen.
"Oo nga at ang utang namin hindi kabawasan sa yaman mo ulol" sabi rin ni Chua.
"At ang paglibre sa amin ngayon hindi rin kabawasan ng yaman pre hahah" sabi rin ni Samson.
"Ito na phone mo brad, tumawag kana. Gutom na kasi" sabay bigay ni Lou sa iphone ni Marco.
