Spencer's POV
After two days
Yes, dumating nga si Lolo galing sa China at sa Taiwan daw.
Yes, he has something to discuss to me but for me it was a bad news. Tch.
Para akong nawalan ng gana sa buhay. Si Lolo kasi.
Andito ako sa kwarto ko nakataklob ang mukha ko sa unan. Kinapa ko ang phone ko. Tinignan ko ang oras ang aga pa.
Naisipan kong idial ang number nina Samson, Marco, Hilton, Chua, Anderson at Lawrence.
Group Calling... .... ... .... 📞
Tch, Busy at the moment raw. Sina Scherzinger kaya?
Dinial ko ang number nina Scherzinger, Arellano, Stanford, Chen, Lou.
Group Calling... .... ... .... 📞
Isang minuto lang sinagot ni Lou.
[Fuck, Hawkins kay aga bat napatawag ka?] antok na boses ni Lou.
[What do you want dude?] Galit at antok na sabi ni Chen. Sinagot narin pala ang tawag ko.
"Morning mga brad"
[Himala bat ang aga mo magising gagong Hawkins?] Si Arellano.
"Trip ko lang" puta nakangisi pa ako. Ano ba kasi ang gagawin ko sa sinabi ni Lolo.
[What the hell Hawkins?] Si Stanford. Nakakatawa talaga tong mga to hahah.
Diba sabi nila wag gisingin ang tulog dahil masama ito pagnagising hhahaha pero tong mga ito kahit di tulog masama parin hahah.
[What is your fucking problem Spencer Hawkins?] walang ganang tanong ni Scherzinger.
[Yeah, what is it?] Sabay tanong nung apat.
Bumuntong hininga ako. "Mga pre, I have a big problem."
[Puta Hawkins, what is it?] Inis na tanong ni Chen.
"Ah eh---"
[WHAT?] Sigaw nila. Napalayo ko naman ang cellphone sa tenga ko. Grabe makasigaw.
"Kain tayo sa labas"
[The fuck Hawkins yan lang ang sasabihin mo] inis na sabi ni Lou.
[You even waken us up this early just to eat outside, Really Hawkins?] Nagsusungit na naman si Scherzinger.
"Sige na mga pre, naglalambing lang naman eh." Malambing na sabi ko.
[Hawki---] pinutol ko na ang sasabihin ni Arellano.
"Sige na mga pre, libre ko. Tapos punta tayu kay Captain" tumahimik ang nasa kabilang linya.
