Part 17
(Josh's POV)
"Hello?"saad ko sa kabilang linya. Ang babaeng pakakasalan ko."I'm sorry."iyon lang sinabi niya bago niya pinatay ang tawag. Hindi ko maintindihan kung bakit siya humihingi ng patawad.
Araw na nga ng kasal namin. Kanina lang ako nandito sa loob ng altar. "Pare, pasensya na pero wala talaga ang bride mo sa hotel."saad ng bestman ng sa akin.
"Nasaan ka na ba? IIwan mo na ba talaga ako?"bulong ko sa sarili ko habang pinahid ang mga luhang kasalukuyang tumutulo sa aking mga mata.
***
Napabangon naman ko dahil sa panaginip ko. Ang araw kung saan ako lubusang nasaktan. Ang araw na ayaw ko ng balikan. Pinahid ko ang mga luhang kanina lang tumutulo sa aking mga mata. Mahal na mahal kita at ayoko ng maulit muli ang nangyari noon. Gagawin ko ang lahat upang mapasaakin ka. Ayoko ko ng mawala ka ulit sa akin. Hindi ko na kakayaning mabuhay pa kung ganun. Huwag nang maulit muli.
"Mababago din natin ang nakatadhana, Dan. I'll make sure that we will live happily ever after. Even kamatayan pa ang kalaban lulusubin ko para lang sa'yo. Mahal na mahal kita."saad ko sa sarili ko. Ngumiti nalang ako bago natulog ulit.
BINABASA MO ANG
A Man In The Future
Ciencia FicciónThere is this guy who can see the future. What's more crazy, he is my future husband. Wouldn't you believe that? May mga tao palang may abilidad na ganyan, ano? It's scary to have that ability. What's more scary are your enemy, which is demons and g...
